چکیده:
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی واقعیت مجازی با نوروفیدبک بر تکانشگری دانش آموزان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی انجام شد. روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون، کنترل و پیگیری بود. جامعه آماری عبارت بود از دانش آموزان 7 تا 12 سال دارای اختلال نقص توجه/بیش فعالی شهر اصفهان که از بین آنها 48 نفر به شیوه هدفمند انتخاب و به شیوه تصادفی به 3 گروه واقعیت مجازی، نوروفیدبک و کنترل (هر گروه 16 نفر) گمارده شدند. آزمون اسنپ–4 برای سنجش میزان و نوع اختلال بیش فعالی کودکان توسط مادران آنها تکمیل شد. گروه آزمایش واقعیت مجازی تعداد 10 جلسه مداخله نرم افزار واقعیت مجازی و گروه آزمایش نوروفیدبک تعداد 30 جلسه درمان نوروفیدبک دریافت کردند. گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. سپس پس آزمون و بعد از آن پیگیری اجرا شد. یافتهها: نتایج نشان داد که واقعیت مجازی و نوروفیدبک در کاهش تکانشگری موثر میباشند، اثرات آنها در مرحله پیگیری نیز ماندگار است و تفاوت بین میانگینهای دو گروه آزمایش با گروه کنترل معنی دار میباشد (001/0> p). نتیجهگیری: شواهد بدست آمده نشان میدهند که واقعیت مجازی همانند نوروفیدبک در کاهش تکانشگری دانش آموزان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی از نوع تکانشگری موثر میباشد.
Abstract
The aim of this project was to compare effectiveness of virtual reality with neurofeedback on impulsivity of ADHD students. The design study was quasi-experimental with pretest, posttest, control and follow up. The statistical population was all the students aged 7 to 12 who have ADHD symptoms in Isfahan city from which 48 subjects purposely selected and randomly assigned into 3 groups of virtual reality, neurofeedback and control (each 16 students). The mothers of the subjects were asked to answer SNAP-4 in order to assess the type and severity of ADHD symptoms. The virtual reality group received 10 sessions of 3 minutes each, and the neurofeedback group received 30 sessions of 45 minutes each. The control group didnchr('39')t receive any intervention. The posttest, and then, follow up were done. The results showed that virtual reality and neurofeedback are effective on impulsivity, and continued their effects during follow up period, and the differences between two experiment and control groups are significant (p