چکیده:
پوستهی خارجی و ویژگیهای کالبدی ساختمان همواره در معماری ایران نقشی اساسی داشته و کارکرد آن عمدتا در دورههای مختلف متنوع بوده و همواره در طول تاریخ تحت تاثیر شرایط فرهنگیاجتماعی قرار گرفته است. گوناگونی و تنوع این لایهی معماری در دوران پهلوی اول بیشتر از دورههای دیگر به چشم میخورد؛ زیرا دولت ایران در این دوران با استخدام معماران خارجی، خصوصا آلمانی، زمینه را برای بروز و ظهور سبکهای مختلف معماری با ویژگیهای کالبدی گوناگون فراهم آورد. پرسش اصلی تحقیق این است که ساختار کالبدی و لایهی بیرونی معماری در این دوران، متاثر از حضور آلمانها در ایران دارای چه مولفهها و ویژگیهایی است؟ پژوهش پیش رو از نوع کیفی است و با استناد به اسناد تاریخی و برداشتهای میدانی، بر اساس روش توصیفیتحلیلی به نقش معماران آلمانی در پیدایی و بروز ویژگیهای کالبدی در معماری دوران پهلوی اول خواهد پرداخت. نتایج تحقیق نشان میدهد که معماران آلمانی از دو طریق بر جنبههای کالبدی و پوستهی خارجی معماری در دورهی پهلوی اول اثرگذار بودهاند؛ نخست استفاده از ظرفیتهای معماری آلمان بهواسطهی تجربهی زیسته و انتقال آن به ایران، و نوع دیگر، بهرهبردن از ویژگیهای معماری پیش از اسلام و پس از اسلام.
The external shell and the physical characteristics of the building have always played an essential role in Iranian architecture and its function has been various in different periods and has always been influenced by cultural and social conditions throughout history. The diversity of this layer of architecture in the first Pahlavi period is more visible than other periods. Because by employing foreign architects, especially German, the Iranian government provided the basis for the emergence of different architectural styles with different physical characteristics. The main question of the research is that what are the components and features of the physical structure and the external layer of architecture in this period which is influenced by the presence of the Germans in Iran? The present research is of qualitative type and based on historical documents and field perceptions, based on descriptive-analytical method, will deal with the role of German architects in the emergence and appearance of physical features in the architecture of Pahlavi the first period. The results show that German architects have influenced the physical aspects and the external shell of architecture in the aforementioned period in two ways; First, the use of German architectural capabilities through lived experience and its transfer to Iran, and second, the use of pre-Islamic and post-Islamic architectural features.
خلاصه ماشینی:
تبیین الگوهای نما در بناهای ساخته شده توسط معماران آلمانی در ایران (دوره ی پهلوی اول )* حسین سلطان زاده ،١ مرتضی میرزاحسینی ، 2 چکیده پوسته ی خارجی و ویژگی های کالبدی ساختمان همواره در معماری ایران نقـشی اساسی داشته و کارکرد آن عمدتاً در دوره های مختلف متنوع بـوده و همـواره در طول تاریخ تحت تأثیر شرایط فرهنگی اجتماعی قرار گرفتـه اسـت .
گونـاگونی و تنوع این لایه ی معماری در دوران پهلوی اول بیشتر از دوره های دیگر بـه چـشم می خورد؛ زیرا دولت ایران در این دوران با استخدام معماران خـارجی ، خـصوصاً آلمانی ، زمینه را برای بروز و ظهور سبک های مختلف معمـاری بـا ویژگـی هـای کالبدی گوناگون فراهم آورد.
پرسش اصلی تحقیق این است که ساختار کالبدی و لایه ی بیرونی معماری در این دوران ، متأثر از حضور آلمان ها در ایران دارای چـه مؤلفه ها و ویژگی هایی است ؟ پژوهش پیشِ رو از نوع کیفی است و با اسـتناد بـه اسناد تاریخی و برداشت های میدانی ، بر اساس روش توصـیفی تحلیلـی بـه نقـش معماران آلمانی در پیدایی و بروز ویژگی های کالبـدی در معمـاری دوران پهلـوی اول خواهد پرداخت .
نتایج تحقیق نشان می دهد که معماران آلمانی از دو طریق بر جنبه های کالبدی و پوسـته ی خـارجی معمـاری در دوره ی پهلـوی اول اثرگـذار بوده اند؛ نخست استفاده از ظرفیت های معماری آلمان به واسطه ی تجربه ی زیسته و انتقال آن به ایران ، و نوع دیگر، بهره بردن از ویژگی های معماری پیش از اسـلام و پس از اسلام .