چکیده:
محیط خوابگاهی مجموعهای از افراد از فرهنگهای گوناگون را در خود جمع میکند. در این مجموعه
برخی فرهنگ خود را برتر میدانند و تلاش برای گسترش آن دارند و برخی دیگر که تاثیرپذیری بیشتر و
یا قدرت مقاومت کمتری دارند، مغلوب شده و لذا فرهنگ بومیآنها کم رنگ میشود. در این مقاله به
بررسی زندگی خوابگاهی و رویکرد فرهنگی جوانان در خوابگاه پرداخته شده است. این تحقیق با روش
کیفی و با استفاده از سه تکنیک مشاهده، مصاحبه نیمه ساخت یافته و پرسشنامه انجام شده است. افراد مورد مطالعه تحقیق از میان دانشجویان خوابگاههای دخترانه دولتی و خصوصی شهرستان بندرعباس انتخاب شده
است. تعداد افراد نمونه ٣٣ نفر بوده که ١٨ نفر آنها ساکن خوابگاه خصوصی و ١٥ نفر ساکن خوابگاه
دولتی بودهاند. مولفههای رویکرد فرهنگی شامل هویت خانوادگی، هویت مذهبی، هویت (یا میزان تعلق
به) معاشران خوابگاهی و هویت جنسیتی بوده است.
نتایج حاصل از پرسشنامه پژوهش نشان میدهد پایبندی دینی ساکنان خوابگاه دولتی بیشتر از خوابگاه
خصوصی بوده است. ارزشها و نگرشهای دختران ساکن در خوابگاه خصوصی به مراتب مادی گرایانه تر
از ساکنان خوابگاه دولتی بوده است.
دختران ساکن خوابگاه در چهار تیپ: مذهبی ساکن خوابگاه دولتی، غیرمذهبی ساکن خوابگاه دولتی،
مذهبی ساکن خوابگاه خصوصی و غیرمذهبی ساکن خوابگاه خصوصی مورد مطالعه قرار گرفتند.
تیپ اول یعنی دختران مذهبی ساکن خوابگاه دولتی دارای هویت خانوادگی مستحکم بوده و از نظر تعلق
به معاشران خوابگاهی، اکثریت این افراد رابطه صمیمی با هم اتاقیهای خود داشته اند.
تیپ دوم یعنی دختران غیرمذهبی ساکن خوابگاه دولتی در مقایسه با افراد تیپ اول از تعلق خانوادگی
کمتری برخوردارند. اغلب افراد این تیپ با توجه به ابعاد مختلف دینداری دارای پایبندی دینی پایینی
بودهاند. به لحاظ میزان تعلق به خوابگاه و معاشران خوابگاهی، نسبت به خوابگاه تعلقی احساس نمی کنند.
تیپ سوم یعنی دختران مذهبی ساکن خوابگاه خصوصی دارای تعلق خانوادگی بالا بوده و همچنین این
افراد سطح بالایی از پایبندی دینی داشته و از هویت مذهبی قوی برخوردارند. میزان تعلق به خوابگاه در این
افراد بسیار کم است اما سعی می کنند که رابطه خوبی با هم اتاقیهای خود داشته باشند.
تیپ چهارم یعنی دختران غیرمذهبی ساکن خوابگاه خصوصی با افراد خانواده خود رابطه صمیمی دارند.
میزان پایبندی دینی در غالب افراد این گروه پایین بوده است. غالب افراد این گروه تعلق چندانی به
خوابگاه ندارند و افراد خوابگاه را معمولا آدمهای قابل اعتمادی ندانسته اند.
خلاصه ماشینی:
تيپ اول يعني دختران مذهبي ساکن خوابگاه دولتي داراي هويت خانوادگي مستحکم بوده و از نظر تعلق به معاشران خوابگاهي، اکثريت اين افراد رابطه صميمي با هم اتاقيهاي خود داشته اند.
تيپ سوم يعني دختران مذهبي ساکن خوابگاه خصوصي داراي تعلق خانوادگي بالا بوده و همچنين اين افراد سطح بالايي از پايبندي ديني داشته و از هويت مذهبي قوي برخوردارند.
غالب افراد اين تيپ داراي هويت خانوادگيمستحکم بوده و احساس تعلق بالايي به خانواده داشته و تعامل با اعضاي خانواده را نسبت به دوستان خود ارجح دانسته اند وبيش از نيمي از آنها يکي از افراد خانواده را الگو و گروه مرجع خود در زندگي ذکر کردهاند همچنين نتايج نشان مي دهد که غالب افراد اين تيپ ارتباط صميمي با خانواده خود دارند.
همچنين غالب افراد اين تيپ اظهار کرده اند با توجه به نامطلوب بودن زندگي در خوابگاه خصوصي براي يک دختر جوان از نظر اجتماع به ابرازهويت خوابگاهي خود تمايلي ندارند و اگرچه ميزان تعلق به خوابگاه در اين افراد بسيار کم است و شباهت و احساس تعلقي نسبت به معاشران خوابگاهي ندارند اما سعي مي کنند که رابطه خوبي با آنها داشته باشند.
همچنين غالب افراد اين تيپ اظهار کرده اند با توجه به نامطلوب بودن زندگي در خوابگاه خصوصي براي يک دختر جوان از نظر اجتماع به ابرازهويت خوابگاهي خود تمايلي ندارند و اگرچه ميزان تعلق به خوابگاه در اين افراد بسيار کم است و شباهت و احساس تعلقي نسبت به معاشران خوابگاهي ندارند اما سعي مي کنند که رابطه خوبي با آنها داشته باشند.