چکیده:
یکی از مهمترین چالش های سیاست گذاری بخصوص در حوزههای اقتصادی چگونگی تعامل با تحولات
فناوری های نوین می باشد. این دگرگونی ها که انقلاب صنعتی چهارم نامیده شده است، الگوی کسب وکار
و نظام اقتصادی، را به صورت بنیادین تحت تاثیر قرار داده است. مهمترین اثر اقتصادی این انقلاب، استقرار
و فراگیری اقتصاد دیجیتالی است که محور اصلی سیاستگذاری در اقتصادهای توسعه یافته است. گسترش
اقتصاد مبتنی بر پلتفرم های دیجیتالی برای کشورهای در حال توسعه با موانع ساختاری در تولید، تجارت و
رقابتپذیری، پایین بودن رشداقتصادی و بهره وری عوامل تولید، مواجه است. هدف این تحقیق، بررسی
ابعاد اثرگذاری انقلاب صنعتی چهارم و اقتصاد دیجیتال بر فرآیندهای مختلف اقتصادی و اجتماعی و
مطالعه بر الگوهای مدیریتی مناسب است. به منظور سیاست گذاری های کلان اقتصادی، ضروری است به این
پرسش مهم پرداخته شود که آیا فناوری های جدید منجر به شکلگیری یک نظام اقتصادی نوین خواهند
شد و این ساختار جدید چگونه رشد و پیشرفت اقتصادی جوامع را تحت تاثیر قرار خواهد داد. این مطالعه
استدلال می کند که نظام اقتصادی نوین ایجاد شده با کاهش هزینه های تولید و مبادله، رفاه اقتصادی جامعه
را افزایش میدهد. همچنین نقش مدیریت در سیاستگذاری و تامین زیرساختهای ضروری برای استقرار
وتکامل فرآیند گذار به انقلاب صنعتی چهارم و اقتصاد دیجیتال بررسی و تبیین شده است .
خلاصه ماشینی:
بنابراين انتظار ميرود که در فرآيند گذار به اقتصاد شبکه هاي ديجيتالي، در چارچوب انقلاب صنعتي چهارم ، شرکت ها با بازده نزولي نسبت به مقياس ٥مواجه نشوند، زيرا کسب و کارهاي ايجاد شده بر پلتفرم ديجيتالي مبتني بر شبکه ، ميتوانند بر اثر مقياس در توليد غلبه کرده و هزينه نهايي ٦آنها به سوي صفر ميل ميکند.
بنابراين ، کسب وکارهاي مبتني بر پلتفرم ديجيتالي ،٨ به سرمايه گذاري چنداني براي آغاز کار خود نياز ندارند و از اين رو نقش سرمايه فيزيکي در انقلاب صنعتي چهارم ، بطور قابل ملاحظه اي 1- the 4th Industrial Revolution 2- Internet of Things-IoT 3- Cyber-Physical Systems 4- Cognitive Power 5- Deminishing Returns to Scale 6- Marginal Cost 7- Information Product 8- Digital Platform تغيير پيدا خواهد کرد.
کسب وکارهاي پر رونق و مرزشکن کنوني شامل علي بابا، اوبر،٩ و اير بي اند بي ١٠ که در مقياس جهاني بسيار شناخته شده بوده و نياز به سرمايه گذاري چنداني نداشته اند، بهترين مثال براي اقتصاد نوين ديجيتالي هستند که در يک دهه قبل ناشناخته بودند (اتکينسون و مککي ١،١ ٢٠٠٧) اين کنش ميان اقتصاد شبکه اي مبتني بر پلتفرم ديجيتال و انقلاب صنعتي چهارم ، دگرگوني هاي ژرف در بنيان و گستره همه صنايع و ابعاد زندگي اقتصادي توليدي انسان ايجاد کرده است .
(شواب ، ٢٠١٧) ابرروندها امکان ظهور و گسترش اقتصاد تقاضا٣را با توسعه تلفن هاي هوشمند فراهم نموده است که از طريق گسترش شبکه ها، شيوه هاي نوين مصرف کالا و خدمات را ايجاد کرده و موانعي که کسب وکارها و افراد براي خلق ثروت با آن مواجه هستند را کاهش خواهند داد .