چکیده:
با توجه به سطح شکار بالا در تالاب فریدونکنار که موجب انقراض بسیاری از گونههای پرندگان مهاجرو حتی تخریب اکوسیستم منطقه شده، ضروری است برای حفظ تنوع زیستی منطقه و پناهگاه حیات وحش منطقه، چارهای اندیشیده شود؛ راهحلی که هم منافع بومیان منطقه و هم تنوع زیستی را به یک تعادل پایدار برساند. در این مطالعه از یک مدل زیستی-اقتصادی برای برآورد بهینه اجتماعی شکار پرندگان استفاده شده است. هدف این مدل بهدست آوردن حدی از شکار و حفاظت منطقه است که در آن هم تنوع زیستی منطقه به خطر نیفتد و هم منافع بومیان بهرهبردار، برآورده شود. طبق نتایج مدل زیستی-اقتصادی، اگر ارزشهای سازگار در محاسبه بهینه شکار آورده شود، تعداد بهینه تالابها و پرندگان مقدارشان بالاتر از مقادیر معمول است، اما با افزایش هزینه آمادهسازی دامگاهها، این مقادیر کمتر میشود. این در حالی است که کاهش هزینههای نگهداری و احیای تالابها، بهینه تمامی متغیرها را به طور معنیداری افزایش میدهد. نتایج مدل فوق نشان داد، وقتی ارزش خدمات اکوسیستم تالابها و دیگر ارزشهای سازگار در محاسبات لحاظ شود، تعداد تالابها با توجه به سطح بهینه اجتماعی افزایش پیدا میکند.
In this study, a bio economic model is used to estimate social optimization of the high hunting of migratory birds in Freydunkenar wetland. According to the results of the bio economic model, calculating optimal hunting level considering amenity values, result in higher optimal number of wetlands and birds than the usual values. However by increasing the cost of preparing wetlands, these values are reduced. Reducing the cost of maintenance and restoration of wetlands increases the optimum value of all variables significantly. The results of the above model show that when the value of ecosystem services in wetlands and other compatible values are taken into account in calculations, the optimal social value of wetlands increases.