چکیده:
نظریه بینامتنیت رویکردی است که روابط بین متون و چگونگی ارتباط بین آنها را بررسی میکند. در این رویکرد دلالتهای گوناگون متون در فضای متون دیگر آشکار میشود. کاربست این نظریه در مطالعات دینی در تبیین پیوند عمیق قرآن و عترت است. در این پژوهش دعای چهل و چهارم صحیفه سجادیه با موضوع آغاز ماه رمضان در دو سطح لایههای ظاهری و باطنی متن بررسی و تبیین میشود. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی به دنبال کشف افق معنایی جدید از این دعا است. روابط بینامتنی با سه گونه ساختاری و مضمونی و واژگانی پیگیری شده است. نتایج به دست آمده از پژوهش، گویای آن است که حضرت در طول این دعا از ساختارهای مختلف قرآنی در موضوعاتی همچون نزول قرآن در ماه رمضان و شب قدر، درخواست ملحق شدن به بندگان صالح، حمد خداوند بر نعمت هدایت و غیره بهره بردهاند به گونهای که قرآن در درخواستهایشان تجلّی یافتهاست.
Intertextuality theory is an approach that examines the relationships between texts and how they relate to each other. In this approach, the various meanings of the texts are revealed in the space of other texts. The application of this theory in religious studies is to explain the deep connection between the Qur'an and Etrat. In this research, the forty-fourth prayer of Al-Sahifa al-Sajjadiyya with the subject of the beginning of Ramadan is examined and explained on two levels of the outer and inner layers of the text. This research seeks to discover a new semantic horizon of this prayer by a descriptive-analytical method. Intertextual relations have been pursued with three types: structural, thematic, and lexical. The results of the research show that during this prayer, he used various Qur'anic structures in matters such as the revelation of the Qur'an in Ramadan and Laylat al-Qadr, the request to join the righteous servants, praise be to God for the blessing of guidance, and so on. In such a way that the Qur'an is manifested in their requests.
خلاصه ماشینی:
نتايج به دست آمده از پژوهش ، گوياي آن است کـه حضـرت در طـول ايـن دعا از ساختارهاي مختلف قرآني در موضوعاتي همچون نزول قرآن در ماه رمضان و شـب قـدر، درخواست ملحق شدن به بندگان صالح ، حمد خداوند بر نعمت هدايت و غيره بهـره بـرده انـد بـه گونه اي که قرآن در درخواست هايشان تجّلي يافته است .
﴾. ماه رمضان براي روزه گرفتن انتخاب شده چرا که اين ماه بر ساير ماه هـا برتـري دارد، در آيه مورد بحث عّلت برتري ماه رمضـان چنـين بيـان شـده کـه قـرآن کتـاب هـدايت و راهنماي بشر که «فرقان » است يعني بـا دسـتورات و قـوانين خـود روش هـاي صـحيح را از ناصحيح جدا کرده و سعادت انسان ها را تضمين نموده است در اين ماه نازل گرديده است (مکارم شيرازي و همکاران ،١٣٧١، ج ١: ٦٣٤) بدين ترتيب ، ارزش رمضان ، به نزول قـرآن است .
امام سجاد(ع ) در اين فراز عظمت شب قدر را به تصوير کشيده است و بـه ايـن منظـور در بخشي از کلام خود از آيه قرآن بدون کم و کاست بهـره جسـته اسـت .
امام سجاد(ع ) در اين فراز از دعا به مضمون قرآني تکفير سيئات در ماه رمضان اشـاره دارد و از خداوند درخواست مي نمايد کـه بـا انجـام اعمـال نيـک بـه او تقـرّب جويـد بـه گونه اي که گناهان گذشته پاک شود.