چکیده:
در پژوهش حاضر بر اساس نظریه سازهگرای مسیر شغلی، کارآفرینی بهعنوان یک رفتار حرفهای
تطابقپذیر در نظر گرفته شده که متاثر از ظرفیت خودتنظیمی فرد برای پیشرفت در یک زمینه
شغلی کارآفرینانه است. در این پژوهش رابطه انطباقپذیری مسیر شغلی، اشتغالپذیری درک
شده و خودکارآمدی کارآفرینانه بر قصد کارآفرینانه دانشجویان کشاورزی و همچنین نقش
میانجی خودکارآمدی کارآفرینانه و اشتغالپذیری درک شده بررسی شد. روش پژوهش کمیّ از
نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش دانشجویان سا ل سو م و چهار م دوره
1396 - کارشناسی رشته کشاورزی در دو دانشگاه دولتی بوعلی سینا و اراک در سال تحصیلی 97
حجم نمونه آماری بر پایه جدول کرجسی و مورگان 297 نفر تعیین شد، اما .(N= بودند ( 1300
بهمنظور افزایش اعتبار پژوهش تعداد 341 نفر با روش نمونهگیری طبقهای متناسب انتخاب
شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای استاندارد استفاده شد و دادهها با روش مدلسازی
تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان Amos و SPSS معادلات ساختاری و با کمک نرمافزارهای
داد که خودکارآمدی کارآفرینانه و اشتغالپذیری درک شده با قصد کارآفرینانه رابطه مثبت و
معنادار دارد. همچنین انطباقپذیری مسیر شغلی با خودکارآمدی کارآفرینانه و اشتغالپذیری
درکشده رابطه دارد و از طریق این متغیرها بهصورت غیرمستقیم با قصد کارآفرینانه مرتبط
است. از این نتایج میتوان در رشد و ارتقای سطح اشتغالپذیری، خودکارآمدی و قصد کارآفرینانه
دانشجویان استفاده کرد.
In the current study, based upon the Career Construction Theory, entrepreneurship is considered as an adaptive vocational behavior driven by an individualchr('39')s self-regulatory capacity to thrive in a complex entrepreneurial career context. This study evaluated relationships among career adaptability, entrepreneurial self-efficacy, self-perceived employability and entrepreneurial intentions of agriculture students. It also examined the mediating role of entrepreneurial self-efficacy and self-perceived employability on the relationship between career adaptability and entrepreneurial intentions. The research method was quantitative research with a descriptive correlational design. The statistical population of this study was composed of senior bachelor agriculture students of Bu-Ali Sina University and Arak University during 2018-19 academic year (N=1300). Based on Krejcie and Morgan’s table, the sample size was estimated 297 individuals. To increase the validity of research, 341 students were selected through stratified sample technique. Data were collected by a standardized questionnaire and then analyzed using Structural Equation Modelling by the help of SPSS and Amos software. The results indicated that entrepreneurial self-efficacy and self-perceived employability were positively related to entrepreneurial intentions. The results also showed that career adaptability was directly related to entrepreneurial self-efficacy and self-perceived employability and indirectly related to entrepreneurial intentions through these variables. These results could be used to promote and develop students’ entrepreneurial self-efficacy, self-perceived employability and entrepreneurial intentions.
خلاصه ماشینی:
نقش میانجی خودکارآمدی کارآفرینانه و اشتغالپذیری درک شده در رابطه بین انطباقپذیری مسیر شغلی و قصد کارآفرینانه دانشجویان کشاورزی سعید کریمی ١ چکیده در پژوهش حاضر بر اساس نظریه سازه گرای مسیر شغلی ، کارآفرینی به عنوان یک رفتار حرفه ای تطابق پذیر در نظر گرفته شده که متأثر از ظرفیت خودتنظیمی فرد برای پیشرفت در یک زمینه شغلی کارآفرینانه است .
همچنین انطباق پذیری مسیر شغلی با خودکارآمدی کارآفرینانه و اشتغال پذیری درک شده رابطه دارد و از طریق این متغیرها به صورت غیرمستقیم با قصد کارآفرینانه مرتبط است .
Sarasvathy & Fredrickson, 2010) تحقیقات تجربی هم نشان داده اند که انطباق پذیری می تواند محرک قصد افراد برای تغییرات مثبت مسیر شغلی مانند ورود به حرفه کارآفرینی باشد ;٢٠١٢ ,Hughes &Brown, Bimrose, Barnes ) (٢٠١٩ ,.
در همین خصوص ، مدل های نظری و مقیاس های متعددی برای سنجش سطح اشتغال پذیری درک شده تدوین شده است & Finch, Hamilton, Baldwin) Zehner, 2013; McQuaid & Lindsay, 2005; Vanhercke, De Cuyper, Peeters & (٢٠٠٨ ,.
Schwarz, Cohen & Nielsen, 2019) پژوهش ها درباره کارآفرینی نشان می دهد که بین خودکارآمدی کارآفرینانه و قصد کارآفرینانه رابطه مثبت وجود دارد ,Camelo-Ordaz ;٢٠١٤ ,Setiawan ;٢٠١٤ ,Powell &Shinnar, Hsu ) Diánez-González & Ruiz-Navarro, 2016; Naktiyok, Karabey & Gulluce, (٢٠١٠.
به علاوه ، مطالعات مختلف نشان می دهند که اشتغال پذیری درک شده رابطه بین خودارزیابی (که اعتقاد فرد به توانایی و قابلیت های خود است ) و پیامدهای مسیر شغلی مانند رفتارهای کاریابی را میانجیگری می کند (٢٠١٥ ,Omenma &Onyishi, Enwereuzor, Ituma ).