چکیده:
کرونا، ویروسی نوپدید و بازپدید است که این روزها، مرزهای بینالمللی را درهم نوردیده و انسانهای مختلفی را در اقصی نقاط جهان، گریبانگیر درد مشترک انسانی کرده است. دردی که انسان عصر مدرن را درجوامع بشری در مواجهه ای مستقیم با بحرانهای بهداشتی، اجتماعی، اقتصادی، اخلاقی و سیاسی قرار داده و انسان بحرانزده که خود را در برابر زیست جدید انسانی و اجتماعی، تنها میبیند، خواستار بازتعریف و نگاه دوباره به کارکردهای سازمانهای بینالمللی و قواعد حاکم بر آنها می شود. پر واضح است در مقابله با پاندمی کرونا، تکالیف دولتها و سازمانهای بینالمللی از منظر حقوق بینالملل به صورت کلی و حقوقبشر، ملزم دانستن آنها به این مهم است که با توجه به تمام ظرفیت های حقوق بینالملل، بازیگران بینالمللی باید در راستای تضمین و ارتقاء جهانی حق بر سلامت عمل کنند و در این مسیر، مکلف به رعایت اقدامات بدون تبعیض هستند، اما این روزها، شواهد و آمارها، گواه آن است که مدعیان حقوقبشر در مواجهه با واقعیت بحران اپیدمی کرونا، به عنوان ناقضان حق بر سلامت، عمل می کنند.
در این پژوهش، تلاش داریم با استفاده از روش تحلیلی و توصیفی، به دنبال پاسخگویی به این پرسش باشیم که چگونه کشورهای آمریکا و اروپا در زمان پاندمی کرونا، اعلامیه حقوقبشر را نقض کردند؟ بر این اساس، فرضیه این پژوهش بیان می دارد که این کشورها با عدم درمان و در اولویت قرارندادن بیماران معلول و مسن و تبعیضنژادی، ناقض حقوقبشر بودهاند.
Corona is a new virus that has crossed international borders and infected
people from all over the world these days. The pain that modern man
has inflicted on human societies in the face of health, social, economic,
moral and political crises. This man finds himself alone in the face of a new
human and social life. They want to redefine and reconsider the functions
of international organizations and the rules that govern them. In the face
of Corona, duties of governments and international organizations from
the perspective of international law and human rights are that work to
ensure and promote the universal right to health by the full potential of
international law. In this way, they are obliged to take non-discriminatory
measures, but these days, evidence and statistics show that human
rights claimants are acting as violators of the right to health in the face
of the Corona epidemic crisis. In this study, we try to use analytical and
descriptive methods to answer the question of how the United States
and Europe violated the Universal Declaration of Human Rights during
the Corona. Accordingly, the hypothesis of this study states that these
countries have violated human rights by not treating and prioritizing
patients with disabilities and the elderly and racial discrimination.
خلاصه ماشینی:
پر واضح است در مقابله با پاندمی کرونا، تکالیف دولتها و سازمانهای بینالمللی از منظر حقوق بینالملل به صورت کلی و حقوقبشر، ملزم دانستن آنها به این مهم است که با توجه به تمام ظرفیتهای حقوق بینالملل، بازیگران بینالمللی باید در راستای تضمین و ارتقاء جهانی حق بر سلامت عمل کنند و در این مسیر، مکلف به رعایت اقدامات بدون تبعیض هستند، اما این روزها، شواهد و آمارها، گواه آن است که مدعیان حقوقبشر در مواجهه با واقعیت بحران اپیدمی کرونا، به عنوان ناقضان حق بر سلامت، عمل میکنند.
در مقابله با پاندمی کرونا، تکالیف دولتها و سازمانهای بینالمللی از منظر حقوق بینالملل، به صورت کلی و حقوقبشر، ملزم دانستن آنها به این مهم است که با توجه به تمام ظرفیتهای حقوق بینالملل، بازیگران بینالمللی باید در راستای تضمین و ارتقاء جهانی حق بر سلامت عمل کنند و در این مسیر، مکلف به رعایت اقدامات بدون تبعیض هستند، اما شواهد و آمارها، این روزها گواه آن است که مدعیان حقوقبشر در مواجهه با واقعیت بحران اپیدمی کرونا، ناقضان حق بر سلامت هستند.
همچنین مبارزه علیه این بیماری ها، د) ایجاد شرایط مناسب برای تأمین مراجعه پزشکی و کمکهای پزشکی برای عموم در صورت ابتلا به بیماری، (ماده 12 میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، 1966) در میان دیگر اسنادی که به حق بر سلامتی اشاره دارد، میتوان به کنوانسیون منع کلیه اشکال تبعیضنژادی، اشاره کرد که در ماده ۵ خود اعلام میکند: «دولتهای عضو این کنوانسیون تعهد میکنند که حق هر شخصی در برخورداری از سلامتی، مراقبتهای بهداشتی و تأمین اجتماعی را تضمین کنند.