چکیده:
بینامتنیت شکلگیری معنای یک متن توسط متون دیگر است. سابقه این نظریه و طرح این مبحث در ادبیات جهان به صد سال هم نمیرسد. در این جستار ابتدا نظریات و وجوه بینامتنیت تشریح شده سپس به کمک آن و نقد سنتی ادبیات فارسی کوشیده شده تا گره از معمایی ادبی باز شود. معمایی که سلیم طهرانی با ادعاهایی مطرح کرده و دیگران از جمله صائب را به سرقت اشعار خود متهم کرده است. در خلال پرداختن به ادعای سلیم، به اشتراکات شعر صائب با برخی شاعران دیگر نیز توجه شده است. اشتراکاتی که نمیتوان تصادفی و تواردی بودن آنها را به راحتی پذیرفت.
خلاصه ماشینی:
هرچند تاريخ ولادت محمدقلي سليم مشخص نيست اما به نظر ميرسد کـه چنـد دهـه پيش تر از محمدعلي صائب متولد شده باشد زيرا با اينکه قرب سي سال قبـل از صـائب از جهان کوچيده ، بارها در اشعار خود به پيري اشاره کرده و چنين مينمايـد کـه بـه کهولـت رسيده بوده : در محيط غم ايام شدي پير سـليم واقف از کشتي خود باش که گـل نزديـک اسـت (سليم ، ١٣٨٩: ٨٧) و دست کم به شهادت بيت ذيل هفتاد سالگي وي مسلم است : هفتــاد ســاله آب رخ خــويش را، ســليم بر خاک از براي شراب دوسـاله ريخـت (همان : ١٠٣) پس بعيد نيست کـه همسـايگي مضـامين ايـن دو بـه علـت جـوان تر بـودن صـائب و تاثيرپذيري او از سليم بوده باشد اما با فرض هم سن بودن آنان ، بايست به دنبال ايـن بـود که –به فرض صحت ادعاي سليم - چرا صائب با آن مهارت و ظرافت و دقت و کيفيـت در فن شاعري به خزانه مضامين رقيب خود دست درازي کرده است ؟ در اين نوشتار سعي بـر آن است که به کشف و بروز روابط غزليات صائب تبريزي و سليم طهرانـي پرداختـه و بـه ديگر زبان ، تاثير شعر سليم بر غزليات صائب رديابي شود.