چکیده:
بحث مضیقه ازدواج یا عدم تعادل تعداد مردان و زنان واقع در سن ازدواج در اثر تغییرات ساختار سنی جمعیت کشور در پژوهشهای پیشین مورد توجه قرار گرفته است. هدف این پژوهش به روز کردن اطلاعات موجود در مورد وضعیت مضیقه ازدواج در ایران بر اساس نتایج آخرین سرشماری نفوس و مسکن در سال 1390 است. به منظور دستیابی به تحلیلی دقیق از وضعیت مضیقه ازدواج، علاوه بر بررسی نسبتهای جنسی و مقایسههای توصیفی، از شاخص میزان فراهمی زوج و شاخص مقایسهای نسبت شانس ازدواج نیز استفاده میگردد. این شاخصها برای زنان و مردان در کل کشور و نیز به تفکیک مناطق شهری-روستایی محاسبه میشوند. نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که در گروه سنی 24-20 ساله، زنان به جز زنان شهرنشین دارای تحصیلات متوسطه و پیش دانشگاهی؛ در گروه سنی 29-25، مردان شهر نشین دارای تحصیلات متوسطه و پیش دانشگاهی و کل زنان این گروه سنی؛ در گروه سنی 34-30، همه زنان در شرایط مضیقه ازدواج هستند و به طور کلی زنان بیش از مردان با مضیقه ازدواج روبرو هستند.
Marriage squeeze in Iran Marriage squeeze or imbalance between the number of men and women in marriageable ages as a result of changes in the age structure of the population of Iran has been discussed in previous studies. The aim of this study is to update the information with regard to marriage squeeze according to the most recent census in 2011. In order to obtain a more precise analysis of marriage squeeze, the sex ratios as well such indicators of availability rate and comparative odds ratios are utilized. The results show the following groups face marriage squeeze. (1) among those aged 20-24 years old: women, except urban women with high school or pre-university education; (2) among those aged 25-29 years old: all women and urban men with high school or pre-university education; (3) among those aged 30-34 years old: all women. Overall, women face a more sever marriage squeeze than men.