چکیده:
پست مدرنیسم پدیده‌ای فلسفی و فرهنگی، فرزند نافرمان مدرنیسم است که در یک رابطه دیالکتیکی انتقادی با آن، با تکیه بر مؤلفه‌هایی همچون نفی عقل‌گرایی و انکار ذات‌باوری، انکار سلطه علم، نفی فراروایت‌ها، نقض دوگانگی‌های حتمی و واسازی و... در مقابل عقل‌گرایی، ذات‌باوری، اصالت علم و مرکزگرایی مدرنیسم، در پی بحران روحی و فکری و مدنی انسان غربی در نتیجه دو جنگ جهانی، ظهور کرد. و در عصر ارتباطات و از طریق همزیستی و روابط مسالمت‌آمیز و غیر مسالمت‌آمیز، به بستر فرهنگی و اندیشگانی در جوامع اسلامی ورود کرده و بسیاری از اندیشمندان و ادیبان اسلامی، تحت تأثیر آن قرار گرفته و آن را معیار خوانش میراث فکری خود قرار می‌دهند. پژوهش حاضر با روش وصفی - تحلیلی و با استعانت از نقد فلسفی، در پی بیان تفاوت‌های فکری و چالش‌های ناشی از تجلی این جریان در شعر ادونیس در تقابل با اندیشه مطلق‌گرا، ارزشمدار و هرمی بنیانِ اسلامی است. نتایج پژوهش بیانگر این امر است که ادونیس با ابزار نقد پست‌مدرن و بدون احتساب تفاوت‌های ژرف فرهنگی و مدنی و عوامل و بستر ظهور آن، به بازخوانی میراث اسلامی می‌پردازد و با از میان برداشتن مرزهای شعر و فلسفه و بکارگیری اندیشه فلسفی پست‌مدرن، بدون توجه به کارکرد شعر در جوامع اسلامی، شعری سخت نامفهوم را ارائه می‌کند که با زبان و اندیشه و فرهنگ جامعه عربی اسلامی فاصله دارد. اگر چه در برخی موارد، مخاطب آگاه را به بازخوانی میراث فرهنگی خود وامی‌دارد.
Postmodernism, as an intellectual, philosophical and cultural phenomenon, is the disobedient child of modernism, that in a critical dialectical relationship with it, based on elements such as denial of rationalism and rejection of Essentialism, denial of the domination of science, negation of Metanarrative, violation of certain duplications and deconstruction... In contrast to rationalism, Essentialism , the Scientism and the centralization of modernism, following the mental and intellectual crisis of civilized man arose in the West the aftermath of the two world wars. This cultural and philosophical phenomenon in the era of communication and through coexistence and peaceful and non-peaceful relations, the cultural and thought base in Islamic societies has entered, and many Islamic scholars have been influenced by it as a criterion for reading and evaluating texts They put their intellectual heritage. The present study uses a descriptive-analytical method and with the help of a philosophical critique, seeking to express the differences of thought and the challenges arising from the appearance of this flow in the poetry of Adonis in opposition to the thought of absolute, pious, and pyramid of Islamic foundations. The results of this study indicate that Adonis uses the postmodern critique method, without taking into account the profound cultural and civilian differences and its emerging factors, to revisit the Islamic heritage. By eliminating the boundaries of poetry and philosophy and applying postmodern philosophical thought, regardless of The function of poetry in Islamic societies provides an inaudible poetry that is far from the language, thought and culture
(
, 
, 
)
