چکیده:
با توجه به آثار معضل ترافیک شهری بر ابعاد مختلف زندگی شهروندان، سیاست گذاری برای کنترل ترافیک اهمیت فراوانی دارد.سامانه اتوبوس های تندرو یک سیستم حمل ونقل سریع با عملکرد بالا و انعطاف پذیر است.ازآن جاکه اجرای سیاست های ترافیکی نیازمند به صرف هزینه و زمان زیادی است، حصول اطمینان از کارکرد صحیح این سیاست ها قبل از اجرا بسیار ضروری است و شبیه سازی رایانه ای یکی از رایج ترین و محبوب ترین راه ها جهت حصول اطمینان از کارکرد این سیاست ها است. این تحقیق با ایجاد یک مدل شبیه سازی میکروسکوپی ترافیک از خط ۱ سامانه اتوبوس های تندروی تهران و اعتبارسنجی آن به پیاده سازی این طرح ها و ایده ها در قالب دو سناریوی مختلف بر روی این مدل پرداخته است. نتایج پژوهش نشان داد که از نظر قابلیت اطمینان، استفاده از زمان بندی چراغ های راهنمایی و رانندگی باعث ایجاد بهبود نسبی در سیستماولویت دهی در تقاطع ها بر عملکرد خط ۱ سامانه اتوبوس های تندرو تهران در طول خیابان های دماوند، انقلاب و آزادی می شود.
Given the effects of urban traffic problems on various aspects of citizens' lives, policymaking is very important for traffic control. The high-speed bus system is a fast, high-performance, flexible transport system. Since the implementation of traffic policies requires a lot of time and money, it is essential to ensure the proper functioning of these policies before implementation, and computer simulation is one of the most common and popular ways to ensure the operation of these policies. This study has created a traffic microscopic simulation model of line 1 of Tehran's high-speed bus system and validated it to implement these plans and ideas in the form of two different scenarios on this model. The results showed that in terms of reliability, the use of traffic lights causes a relative improvement in the priority system at intersections on the performance of Line 1 of Tehran's high-speed bus system along Damavand, Enghelab and Azadi streets.
خلاصه ماشینی:
Huang, Tang, Li, Zhu & Ai 2.
اين پژوهش به دنبال يافتن پاسخ براي اين سوال است که آيا سيستم اولويت دهي در تقاطع ها بر ميانگين سرعت حرکت اتوبوس ها و زمان طي مسير تأثير خواهد داشت ؟ پيشينه و مباني نظري تحقيق سامانه اتوبوس هاي تندرو يک مدل سامانه هاي حمل ونقل سريع انعطاف پذير، با کارآيي بالا که از اجزاي مختلف فيزيکي ، عملياتي و عناصر سيستمي که به صورت دائم يک پارچه و داراي يک سطح کيفيت مشخص هستند و به صورت يک واحد منحصربه فرد شناخته مي شوند.
Ancora, Nelli & Petrelli بررسي تأثير سيستم اولويت دهي در تقاطع ها بر روي ظرفيت و قابليت اطمينان سامانه اتوبوس هاي تندرو ارائه کردند که در آن ، جهت ارزيابي ظرفيت و قابليت اطمينان از ميانگين و واريانس زمان کل سفر و ميانگين سرعت و تعداد مسافران جابه جاشده استفاده شده است .
نتايج اجراي اين راهبرد در مدل شبيه سازي شده يک خط اتوبوس تندرو در چين نشان مي دهد اين روش ضمن اولويت دهي به حمل ونقل عمومي در تقاطع ها تأثير منفي کمتري بر روي ترافيک خودروهاي شخصي دارد.
Kim, Park & Chon 2.
همان طور که ملاحظه مي شود در محل اين تقاطع ها، واريانس سرفاصله زماني اتوبوس ها نسبت به حالت عادي کمتر افزايش يافته و يا در بعضي موارد کاهش پيدا کرده و در مسير به سمت آزادي بعد از آخرين تقاطع داراي سيستم اولويت بندي تا زمان رسيدن به تقاطع هاي قسمت غربي مسير، اين اختلاف واريانس حفظ شده است .
Bus Rapid Transit Signal Priority Using Advanced Detection.