چکیده:
پژوهش حاضر به طراحی و تبیین الگوی منابع قدرت سیاسی در جامعه اسلامی مبتنی بر وصیت نامه الهی-سیاسی امام خمینی (ره) پرداخته است. روش انجام این پژوهش به صورت کیفی می باشد. بدین صورت که استخراج داده ها و مولفه ها با روش تحلیل مضمون[۱] انجام شد؛ و پس از استخراج مولفه ها، نسبت به ترسیم شبکه مضامین اقدام شد. روش کار چنین بود که نگارندگان با بررسی و دقت نظر در وصیت نامه الهی-سیاسی امام خمینی (ره) به جست وجوی مضامینی که معرف منابع قدرت سیاسی در جامعه اسلامی بودند، در ابتدا به کدهای مرتبط دست یافتند. نهایتا، کدهای استخراج شده به روش تحلیل مضمون در قالب ۱۳۳ کد باز، ۵۵ مضمون پایه و ۴ مضمون سازمان دهنده تقسیم بندی شدند. نهایتا، حاصل کار به صورت الگوی منابع قدرت در مدیریت جامعه اسلامی ارائه شد؛ که شامل ۴ شاخص منابع اسلامی، منابع انسانی، منابع فرهنگی-ساختاری، و منابع نظامی در زمینه جامعه اسلامی و به ویژه کشور ایران می باشد. شایان ذکر است، مدیریت مناسب این شاخص ها و نیز مولفه های آن ها منجر به تعالی جامعه اسلامی خواهد شد که شایسته است موردتوجه سیاست گذاران، سیاست مداران، و مدیران کشور قرار گیرد.
The present study has designed and explained the model of sources of political power in the Islamic society based on the divine-political will of Imam Khomeini. The method of this research is qualitative. Thus, the extraction of data and components was done by content analysis method [1]; After extracting the components, a network of themes was drawn. The method was such that the authors, by carefully examining Imam Khomeini's divine-political testament, searched for themes that represented the sources of political power in the Islamic society, and first obtained the relevant codes. Finally, the extracted codes were divided into 133 open source, 55 basic themes and 4 organizing themes by content analysis method. Finally, the result was presented as a model of power resources in the management of Islamic society; Which includes 4 indicators of Islamic resources, human resources, cultural-structural resources, and military resources in the field of Islamic society, especially Iran. It is worth mentioning that proper management of these indicators and their components will lead to the excellence of the Islamic society, which deserves the attention of policymakers, politicians, and managers of the country.
(
, 
, 
)
