چکیده:
«فضایل فکری» ویژگی‌های پایدار نفس هستند که در بررسی حقیقت (مشغله‌ی مطلوب ذهن) به کار می‌آیند. زگزبسکی فضایل فکری را خصوصیات شخصیتی فکری قابل‌تحسین دانسته که دارای دو مؤلفه‌ی انگیزش و موفقیت قابل‌اعتماد‌اند. این مقاله درصدد است با رویکرد تحلیلی از منظر زگزبسکی به ماهیت فضایل فکری و دلالت‌های تربیتی آن در آموزش تفکر بنگرد. در حالی که تحلیل‌ها نشان می‌دهند با فرض ساختارهای متفاوت برای فضلیت‌های مختلف از جنبه‌ی هر دو مؤلفه‌ی انگیزش و موفقیت و به تبعِ آن کارکردها و مهارت‌های متفاوت نسبت به یکدیگر، نمی‌توان آن‌ها را در یک قالب یکسان بسانِ بیانِ زگزبسکی تحلیل نمود بهتر که بپذیریم چنین فضیلت‌هایی به عنوان ویژگی‌های شخصیتیِ قابلِ تحسین که به میزان کافی اکتسابی و تحت‌کنترل عامل شناختی هستند فی‌نفسه ارزشمندند و باید با اصولی چون مراجعه مستقیم به نمونه‌ها، تأکید بر ساختار روانی- انگیزشی افراد و تحسین آن‌ها، رشد تفکر انتقادی و فلسفه‌ورزی، رشد خلاقیت و ابتکار و روش‌هایی چون خوگیری، گفتن و بازگو کردن روایات، تقلید مستقیم از نمونه‌ها و شخص فضیلت‌مند در افراد آموزش داد.
controlled Intellectual virtues are stable traits of human ego, that are used to examine the truth (the preoccupation of the mind). Zagzebski considered intellectual virtues to be the characteristics of an admirable intellectual personality that have two components of motivation and credible success. This article seeks to look at the nature of intellectual virtues and their educational implications in the teaching of thought through an analytical approach from Zagzebsky's perspective. While analyzes show that Admirable personality traits that are sufficiently acquired and controlled by the cognitive factor are valuable in themselves and should be developed with principles such as direct reference to examples, emphasis on the psycho-motivational structure of individuals and their admiration, the growth of critical thinking. He taught philosophy, creative creativity, and methods such as reading, narration, and direct imitation of virtues and virtues.
(
, 
, 
)
