مقایسه مرگ مغزی با حیات غیر مستقر مقاله

در این مقاله سعی بر آن است که ابتدا مرگ و زندگی بر اساس اعتقاد و پذیرش روح تعریف سپس به بررسی حیات مستقر و غیر مستقر در فقه اسلامی پرداخته شود و ضمن بیان علایم آن در متون فقهی با تعاریف موجود برای مرگ مغزی مقایسه گردد از مطالعه معیارهای حیات مستقر و غیر مستقر و مقایسه آن با علایم مرگ مغزی چنین به دست می آید که تفاوتی ماهوی میان آنها وجود دارد از آن جهت که در حیات ناپایدار قابلیت بدن برای تعلق روح از بین رفته ولی در مرگ مغزی با وجود از کارافتادگی قشر و ساقه مغز به دلیل گسترش خون و تنفس به دو صورت طبیعی و مصنوعی این قابلیت باقی است تفاوت میان این دو واقعه خود منشا تفاوت در آثار فقهی و حقوقی است کسی که دچار مرگ مغزی شده از حیث احکام ارث وصیت دین و زوجیت وجنایت ملحق به افراد زنده است در حالی که شخص دارای حیات غیر مستقر در اینگونه احکام در حکم مرده تلقی می شود

This essay tries first to define life as an acceptation of the spirit. Then, the meaning of "hayat-e mostaqarr" (lit.: stable life) and "hayat-e geyr-e mostaqarr" (lit.: unstable life) is investigated according to Islamic jurisprudence, and compared to the case of cerebral death, which is also quoted in legal texts. In the state of "hayat-e geyr-e mostaqarr", the body is not anymore able to accept the spirit; but in case of cerebral death, although the brain is disabled, the body is still able to accept the spirit because the blood circulation and the respiratory apparatus are still functioning, either artificially or naturally. Therefore, a person in a state of cerebral death is still considered as alive and legal dispositions concerning inheritance, testament, religion, marriage and crime apply to him, whereas someone in state of "hayat-e geyr-e mostaqarr" is considered as a dead person.