چکیده:
هدف پژوهش حاضر مقایسه علائم روانی و جسمانی اضطراب کروناویروس (اضطراب مرتبط با کوید-19) در افراد با سطوح بالا و پایین تعهد به فعالیت بدنی بود. روش پژوهش توصیفی با طرح علی-مقایسهای بود. جامعه آماری شامل افراد نوجوان و جوان 14 تا 35 سال شهر اراک در سال 1399 بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و بر اساس نمره آنها در پرسشنامه تعهد به فعالیت بدنی، دو گروه 30 نفره دارای تعهد بالا و پایین به فعالیت بدنی شناسایی شدند. سپس از لحاظ نمرات مقیاس اضطراب بیماری کرونا (با خردهمقیاسهای علائم جسمای و روانی اضطراب) مقایسه شدند. نتایج مانووا تفاوت معناداری را در ترکیب خطی متغیرهای وابسته دو گروه نشان داد. نتایج آنووا نیز تنها در علائم روانی و نه در علائم جسمانی اضطراب کروناویروس تفاوت معناداری را بین آنها نشان داد. بر مبنای نتایج مقایسههای زوجی میزان این اضطراب در گروه دارای تعهد پایین به فعالیت بدنی بالاتر بود. در نتیجه، انجام و تعهد به فعالیتهای بدنی، میتواند در کاهش اضطراب کروناویروس، بهویژه علائم روانی آن مؤثر باشد.
The aim of the present study was to compare the psychological and physical symptoms of coronavirus anxiety (COVID-19 related anxiety) in people with high and low levels of commitment to physical activity. The research was a descriptive study with a causal-comparative design. The statistical population included 14-35-year-old adolescents and young people of Arak city in 2020. Employing the convenience sampling and using their scores in Commitment to Physical Activity Scale, two groups (n=30 in each groups) with high and low levels of commitment to physical activity were formed, and then, the scores of Corona Disease Anxiety Scale were compared (with subscales of psychological and physical symptoms of anxiety). The results of MANOVA showed a significant difference in the linear composition of dependent variables of the two groups. The results of ANOVA also showed a significant difference between the groups so far as the psychological symptoms were concerned, not the physical symptoms of coronavirus anxiety. Based on the results of the pairwise comparisons, the latter type of anxiety was higher in the group with low levels of commitment to physical activity. Finally, it was concluded that the exercise of and commitment to physical activity can be effective in reducing anxiety, particularly its psychological symptoms.
خلاصه ماشینی:
بهویژه، بیماریهای عفونی اغلب موجی از ترس و اضطراب شدید را آغاز میکنند که به عنوان علت آشفتگیهای وسیع در رفتار و بهزیستی روانشناختی بسیاری در جامعه 9 tnasingam & Janca"/>tnasingam & Janca"/>، 2006؛ به نق Xiang Anxiety Disorders Baxter, Scott, Vos & Whiteford Isra, Haseena & Reem Seligman, Schulman & Tryon Schetter & Tanner Craske & Stein Wells Balaratnasingam & Janca اضطراب در مورد کووید-19 نیز شایع است و بهنظر میرسد بیشتر به دلیل ناشناخته بودن و ابهام شناختی افراد درباره این ویروس باشد.
چنین استنتاجی زمانی بیشتر تقویت میشود که دریابیم بعضی پژوهشها بیانگر نقشِ مُهم فعالیتهای ورزشی در کنار دیگر فعالیتها در توسعۀ عواطفِ مطلوب، بهزیستی روانشناختی و بهزیستی اجتماعی (مهتاب، غفوری، سحابی و یکتایار، 2020) و به طور کلی بهبود عوامل روانشناختی حتی در میان گروههای آسیبپذیرتری م Bejama, Oster & McGovern Liu Zhu Huang Stanton commitment to physical activity Guliherme Sousa, Torregrosa, Viladrich, Villamarín & Cruz Scanlan, Carpenter, Simons, Schmidt & Keeler (قربانزاده و لطفی، 2018) هستند.
سپس بر اساس نمرات آنها در دو طیف انتهایی پرسشنامه تعهد به فعالیت بدنی، از بین کسانی که بالاترین و پایینترین نمرات تعهد به فعالیت بدنی را کسب کرده بودند، دو گروه 30 نفره دارای تعهد بالا به فعالیت بدنی (که نمره آنها بالاتر از 28 بود) و تعهد پایین به فعالیت بدنی (که نمره آنها 28 و پایینتر McDowell Asmundson, Fetzner &Deboer Gellish Roschel انتخاب گردید و نمرات آنها در مقیاس اضطراب بیماری ناشی از کرونا مورد مقایسه قرار گرفت.