چکیده:
امروز یکی از مسائل مهم شهری فقدان تعادل و توازن در نظام توزیع خدمات فرهنگی است. توسعه ناهمگون و برنامهریزینشده و رشد سریع جمعیت از دلایل اصلی بروز چنین مشکلی است. این بیتعادلی باعث بیتعادلیهای اجتماعی و تعارضات فرهنگی، ازهمگسیختگیهای اجتماعی، تضعیف نهاد خانواده و بیعدالتی در توزیع خدمات شهری شده است. برای افزایش کارایی این فضاها توجه به ساماندهی و توزیع مناسب ضروری به نظر میرسد. هدف این تحقیق، تحلیل الگوی پراکنش فضایی واحدهای فرهنگی از جمله مساجد، کتابخانهها، فرهنگسراها و خانههای فرهنگ در شهر مشهد و تاثیر آنها بر میزان طلاق است. روش تحقیق از نوع توصیفیـ تحلیلی است. ابتدا تحلیلهای فضایی انجام، سپس با استفاده از تکنیکهای مختلف، الگوی پراکنش فضایی مراکز فرهنگی در محدوده مورد مطالعه مشخص شد؛ پس از آن با استفاده از توابع تخصیص مکان، محدودههای خارج از پوشش واحدهای فرهنگی مشخص و نشان داده شد که این محدودهها بیشتر در مناطق غربی شهر مشهد قرار گرفتهاند و میزان طلاق در این محدودهها در مقایسه با سایر مناطق 3. 5 برابر است که خود لزوم تاثیر واحدهای فرهنگی بر میزان طلاق در شهر مشهد را نشان میدهد.