سخن سردبیر: ظرفیت‌ها و ظرافت‌های تربیت معلم ایران مقاله

موضوع به تصميم دولت مربوط است که در مصوبه هيات وزيران ، نمايان شد: هيأت وزيران در جلسه مورخ ١٣٨٣,١٢,١٢ بنا به پيشنهاد مشـترک وزارت آموزش و پرورش ، وزارت علوم ، تحقيقات و فناوري و سازمان مديريت و برنامه ريزي کشـور، موضوع نامه شماره ١٤٠,١٩٩٢٦ مورخ ١٣٨٣,٨,١١ و به استناد اصـل يکصـد و سـي و هشـتم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران تصويب نمود: ١ ـ سطح تحصيلات معلمان و مربيان براي تدريس در دوره هـاي تحصـيلي راهنمـايي و متوسطه ، دارابودن مدرک تحصيلي کارشناسي ارشد يا بالاتر در رشته مربوط و طـي دوره يکساله تخصصي براي آشنايي با فنـون تعلـيم و تربيـت کـه نيمـي از آن قبـل از شـروع خدمت آموزشي طي خواهد شد، تعيين مي گردد. باوجوداين ، وقتي که قرار شد آنان به تاسيس دانشگاه اقدام کنند به شکلي بسيار شتابزده به نگارش اساسنامه اي نامنسجم اقدام کردند و با واگذاري بخش مهم امکانات آموزشـي «داراي استانداردهاي آموزش عالي» وزارت آموزش و پرورش يعني آموزشکده هاي فني و حرفه اي، به 3 وزارت علوم ، موفق شدند «دانشگاه فرهنگيان » را بر زمين نه چندان آباد مراکز تربيت معلم ، کـه تقريبا تمام آنها فاقد استانداردهاي آموزش عالي بودنـد، بنـا گذاشـتند.