چکیده:
هدف: از نخستین‌بار که «اقلیت» مذهبی در قالب معاهده اوگسبورگ (1555) مطرح شد، مفهوم آن تاکنون بارها از بُعد شکلی و محتوایی تطور یافته است. پس از «اقلیت مذهبی»، به ترتیب، «اقلیت قومی» با سند کنگره وین (1815)، «اقلیت زبانی» با رای مشورتی دیوان دایمی دادگستری بین‌المللی (1935) و همچنین با تصویب ماده 27 میثاق حقوق مدنی و سیاسی (1966)، و «اقلیت ملی» با «اعلامیه حقوق افراد متعلق به اقلیت‌های ملی یا قومی، مذهبی و زبانی» (1992) وارد حقوق بین‌الملل شدند. در این فرایند اقلیت از منظر مفهومی نیز به‌ویژه از بُعد لغو شرط تابعیت دچار تطور شد. هدف این نوشتار، آینده‌پژوهی تطور مفهوم اقلیت در حقوق بین‌الملل است. روش: این پژوهش با پذیرش اصول شیوه توصیفی و تحلیلی، از راهبرد استفهامی و روش «امتداد حال به آینده» که یکی از روش‌های آینده‌پژوهی است، استفاده می‌کند. یافته‌ها: با اتکاء به نظریه چندفرهنگ‌گرایی، محور آینده‌های محتمل در تداوم تطور شکلی و محتوایی مفهوم اقلیت، کاهش نقش عناصر چهارگانه عُرفی مذهب، قومیت، زبان و منشأ ملی در شناسایی اقلیت‌ها و افزایش نقش مؤلفه «تمایز در عادات، باورها و رفتارها» است. نتیجه‌گیری: بررسی پیشران‌ها نشان می‌دهد که در «آینده محتمل»، کنش‌گری کشورهای غربی برای ورود گروه‌های جدید، نظیر فِرَق غیر رسمی و همجنس‌گراها، به دایره حقوقی اقلیت‌ها وجود دارد. برای جلوگیری از این روند مغایر با «نظم عمومی»، همکاری حقوقی دُوَل عضو سازمان همکاری اسلامی به‌ویژه در «کمیته حقوق بشر» و «مجمع مربوط به امور اقلیت» ضروری است.
Purpose: The "minority" has evolved in form and content since it was first introduced in the Treaty of Augsburg in 1555. After the "religious minority", the "ethnic minority" entered international law with the Vienna Document of 1815, the "linguistic minority" with the decision of the Permanent Court of 1935 and with the ratification of Article 27 of the 1966 Covenant and the "national minority" with the 1992 Declaration. The minority has evolved conceptually and formally, especially the condition of citizenship.The purpose of this paper is to study the future evolution of the concept of minority in international law. Method: By accepting the principles of descriptive and analytical methods, the research uses the interrogative strategy and the method of "extension of the present to the future", which is one of the methods of futures studies. Findings: Relying on the theory of multiculturalism, the possible futures of minority evolution are to reduce the role of the four traditional elements of religion, ethnicity, language, and national origin in identifying minorities and to increase the role of "distinction in habits, beliefs, and behaviors." Conclusion: The study of the Propellants shows that in the "probable future", there is activism in Western countries for the entry of new groups such as misguided sects and homosexuals into the legal circle of minorities. To prevent this process contrary to "public order", the legal cooperation of the member states of the Organization of Islamic Cooperation, especially in the "Human Rights Committee" and the "Forum on Minority Issues" is necessary.
(
, 
, 
)
