چکیده:
شیوع بیماری کوید 19 دنیا را با یک بحران کمسابقه مواجه کرد؛ ویژگیهای منحصربهفرد ویروس کرونا، یعنی سرعت و سهولت انتقال آن، دولتها را غافلگیر و از قدرت کنترل بحران ناتوان ساخت، در نتیجه تقریباً هیچ یک از دولتها عملکرد مطلوبی در زمینه مهار بحران نداشتند، اما دنیا شاهد طیف وسیعی از عملکرد دولتها در مدیریت بحران بود؛ بررسی نحوه مواجهه دولتها با این بحران نشان میدهد که میان حاکمیت سیاست و اقتصاد لیبرال از یک سو و ضعف عملکرد دولتها در مدیریت بحران از سوی دیگر، رابطه مستقیم وجود داشته و اقتصادهای لیبرال کمترین آمادگی را برای مهار بحران کرونا از خودنشان دادهاند. در ایران از یک سو ساختار نظام سیاسی، جایگاه اخلاق در حکومت دینی و مسئولیتهای اجتماعی حکومت به کاهش تلفات انسانی کمک کرد و از سوی دیگر برخی موانع زیرساختی نظیر ضعف بنیه اقتصادی و ناتوانی دولت در ارائه کمکهای مالی به صاحبان مشاغل باعث برخورد ناکارآمد و منفعلانه با بحران گردید. دراین پژوهش از روش ترکیبی(کمی و کیفی)و تحلیلی استفاده شده و داده ها از طریق مطالعات کتابخانهای جمعآوری شدهاست.
The outbreak of Quaid 19 has left the world in a precarious crisis; the unique features of the coronavirus, its speed and ease of transmission, have taken governments by surprise and made them unable to control the crisis, resulting in almost none. One state did not perform well in crisis management, but the world saw a wide range of governments in crisis management; an examination of how governments deal with this crisis shows that there is a link between the rule of politics and liberal economics. Weaknesses and poor performance of governments in crisis management, on the other hand, have been directly linked, and liberal economies are least prepared to curb the Corona crisis. They have shown themselves. In Iran, on the one hand, the structure of the political system, the position of morality in the religious government and the social responsibilities of the government helped reduce human casualties, and on the other hand, some infrastructural barriers such as economic weakness and inability of the government to provide financial assistance to employers. It became ineffective and passive in dealing with the crisis. In this study, a combination (quantitative and qualitative) and analytical methods were used and the data were collected through library studies.governments will face increasing expectations of communities to compensate for the damages, and they will inevitably have to increase their intervention in the economy and their social responsibilities.
خلاصه ماشینی:
نحوة مواجهه دولت ها با پاندمی کووید ١٩ و تأثیر این بحران بر بازتعریف حیطۀ اختیارات و مسئولیت های دولت نوع مقاله : پژوهشی 1 حسین شیخ زاده تاریخ دریافت : ١٣٩٩/٠٢/٢٠ تاریخ پذیرش : ١٣٩٩/١٠/١١ چکیده شیوع بیماری کوید ١٩ دنیا را با یک بحران کم سابقه مواجه کـرد؛ ویژگـیهـای منحصـربه فرد ویـروس کرونا، یعنی سرعت و سهولت انتقال آن ، دولت ها را غـافلگیر و از کنتـرل بحـران نـاتوان سـاخت ، در نتیجـه کم وبیش هیچ یک از دولت ها عملکرد مطلوبی در زمینۀ مهار بحران نداشتند؛ اما دنیا شاهد طیف وسـیعی از عملکرد دولت ها در مدیریت بحران بود؛ بررسی نحؤە مواجهه دولت ها با این بحران نشان میدهـد کـه میـان حاکمیت سیاست و اقتصاد لیبرال از یک سو و ضعف عملکرد دولت ها در مدیریت بحـران از سـوی دیگـر، رابطۀ مستقیم وجود داشته و اقتصادهای لیبرال کمترین آمادگی را برای مهار بحران کرونا از خودنشان داده - اند.
بر این اساس موضوع اصلی نوشتار حاضر این است که ویژگیهای اقتصاد کاپیتالیستی و نقش حداقلی دولت ها در این اقتصاد باعث کمرنگ شدن مسئولیت های اجتماعی دولت گردیده و بسیاری از وظایف حاکمیتی را به بخش خصوصی واگذار کرده اند؛ لذا در چنین بحران هایی از ابزارهای لازم برای مدیریت وکنترل بحران برخوردار نیستند.