چکیده:
کتاب تاریخ سیستان در زمره منابع مکتوبی است که به دلیل ظرفیتهای نوشتاری و اطلاعات آن میتواند عرصه مهمی برای مطالعه رویکردهای مؤلف در چارچوب نظام ساختاری متن کتاب باشد؛ زیرا مؤلف این اثر علاوه بر فارسینویسی سره، تلاش کرده است تا در مجموعهایی از لغات و واژگان پر مفهوم، ضمن انتقال رخدادهای تاریخی، بهگونهایی پایبندی خویش را به پاسداشت مرزهای سرزمینی و یا نگاشت باورهای اعتقادی و دینی اعلام نماید؛ بنابراین اساس، خواست این مقاله:«رهیافتهای هویت سرزمینی و دینی کتاب تاریخ سیستان» است که میتواند علاوه بر واگویی اندیشههای هویت سرزمینی نویسنده، پایبندی وی به اعتقادات دینی و اصول مذهبی او را تبیین نماید، یکی از راههای دستیابی به این رهیافتها میتواند گزینش و نوع چینش اخبار تاریخی وهم چنین کاربست واژگان باشد که در مقام یافت پرسشهای پژوهش بر اساس مطالعات کتابخانهای و به روش توصیفی - تحلیلی نائل آید. نتایج حاصله از این پژوهش بیانگر این است که نویسنده در این اثر نسبت به سرزمین یا زادبوم خود موضعی جانبدارانه داشته و برای آن هویتی مستقل قائل بوده و به نظر میرسد موضوع هویت سرزمینی را بر هویت دینی خویش مقدم داشته، بهگونهای از تسامح دینی و مذهبی برخوردار بوده است.
خلاصه ماشینی:
رهیافت های هویت سرزمینی و دینی در کتاب تاریخ سیستان ام البنین شهریاری ، دانشجوی دکترای دانشگاه ادیان و مذاهب * نعمت الله صفری فروشانی ، استاد مجتمع آموزش عالی تاریخ ، سیره و تمدن اسلامی جامعۀ المصطفی قم چکیده کتاب تاریخ سیستان در زمره منابع مکتوبی است که به دلیل ظرفیت های نوشتاری و اطلاعات آن میتواند عرصه مهمی برای مطالعه رویکردهای مؤلف در چارچوب نظام ساختاری متن کتاب باشد؛ زیرا مؤلف این اثر علاوه بر فارسینویسی سره ، تلاش کرده است تا در مجموعه ایی از لغات و واژگان پر مفهوم ، ضمن انتقال رخدادهای تاریخی، به گونه ایی پایبندی خویش را به پاسداشت مرزهای سرزمینی و یا نگاشت باورهای اعتقادی و دینی اعلام نماید؛ بنابراین اساس ، خواست این مقاله :«رهیافت های هویت سرزمینی و دینی کتاب تاریخ سیستان » است که میتواند علاوه بر واگویی اندیشه های هویت سرزمینی نویسنده ، پایبندی وی به اعتقادات دینی و اصول مذهبی او را تبیین نماید، یکی از راه های دستیابی به این رهیافت ها میتواند گزینش و نوع چینش اخبار تاریخی وهم چنین کاربست واژگان باشد که در مقام یافت پرسش های پژوهش بر اساس مطالعات کتابخانه ای و به روش توصیفی - تحلیلی نائل آید.
البته نکته درخور اعتنای این مقاله ، برداشت وی از انگیزه مؤلف اولیه است که مسرور انگیزه وی را انگیزه ای بیش از نگارش تاریخ محلی میداند که سعی کرده ادبیات و دانش های ایران باستان را در سده پنجم هجری احیا کند و برای ادعا خویش به استناداتی از متن کتاب مذکور اشاره میکند و میگوید که تاریخ سیستان زبانی را نگه داشته که حدود %٥ واژه های آن ازمیان رفته است (مسرور،١٣٩٣: ٥) این مقاله نیز از بعد اینکه زبان به مثابه میراث وطنی و هویتی در نظر گرفته شده است در این نوشتار مؤثر واقع گردیده است .