چکیده:
زمینه و هدف: علی رغم اثرات مفید تمرینات ورزشی، اجرای حرکات غیر منطبق با ساختار طبیعی بدن؛ آسیب زا می باشد. هدف از
انجام این تحقیق، تعیین نوع و میزان حرکات ممنوعه ی شناسایی شده در فاکتورهای آمادگی جسمانی وابسته به تندرستی و بررسی
آسیب های ساختاری ناشی از آنها از نظر آناتومیکی و اسکلتی و بیومکانیکی و توزیع آن ها در سن و جنسیت بود.
روش شناسی: جامعه مادر را حرکات و روش های تمرینی نامحدود موجود در فاکتورهای آمادگی جسمانی وابسته به تندرستی
تشکیل دادند که از میان آنها، حجم نمونه ای با اندازه ۰ حرکت و روش تمرینی ممنوع در نظر گرفته و از منابع مختلف شناسابی شد
و آسیب های ساختاری، قوانین فیزیکی و نیروهای تغییر دهنده ناشی از آنها و توزیع شان بررسی گردید. از آمار توصیفی برای تعیین
توزیع و درصد فراوانی ها و استنباطی خی دو در سطح معنی داری (P>۰/۰۵) برای بررسی تفاوت میان فراوانی ها استفاده شد.
یافته ها: شیوع حرکات ممنوعه ورزشی در تمرینات کششی و در روشهای تمرین استقامتی» نسبت به شیوه های دیگر تمرینی بیشترین
حد را نشان دادند. حرکات ممنوع کششی بیشترین عامل آسیب های اسکلتی و آناتومیکی بودند. از نظر آناتومیکی ببشترین میزان: آسیب
ناشی از حرکات ممنوعه» در مفاصل و از نظر اسکلتی در تنه مشاهده شد. از نظر بیومکانیکی بیشترین عامل آسیب زایی در حرکادت
ممنوعه بر اثر نیروی کشید گی و فشردگی بود و به وسیله اهرم ها ایجاد می گردید. تقاوت معناداری در میزان توزیع ح رکات ممنوعه در
تمرینات مربوط به گروه های سنی مختلف نسبت به هم و زنان در مقایسه با مردان مشاهده نشد.
نتیجه گیری: علاوه بر در نظر گرفتن ویژگیهای فردی، با توجه به خصوصیات اندام و بافت، فقط انجام برخی حر کات مجاز می باشد.
آمار بالای حرکات ممنوعه در تمرینات کششی و استقامتی بدین معناست که اجرای این حرکات به ظاهر ساده نیاز به آگاهی بیشتری
دارد و می توان هرگونه تمریتی را از بعد سلامت و ورزش همگانی دارای قابلیت های بالقوه خطرناک دانست. بنابراین باید از کشیدگی
و فشردگی و تحمل نیروهای بیش از حد توان و فشار مضاعف اهرم ها در انواع تمرینات جلوگیری کرد. همچنین ستون مهره به عنوان
محور اصلی بدن و مفاصل تنها محل امکان جا به جایی، حساس ترین و آسیب پذیرترین اندام و بافت در حین انجام تمرینات می باشند.