چکیده:
مشروعیت ازجمله مؤلفههای اساسی و بنیادین در مناسبات میان حاکمیت و مردم است. تلاش حاکمان در طول تاریخ معطوف بر توجیه قدرت از راههایی بوده است که برای مردم قابلپذیرش باشد. حکومت آلبویه نیز برای پیشبرد قدرت خود از راههای مختلفی برای کسب مشروعیت استفاده کرده است. در پی مرگ عضدالدوله، نیمۀ دوم حکومت بویهیان به صحنۀ کشاکش قدرتهای داخلی و اختلافات خانوادگی تبدیل شد. با وجود این، حاکمان این دوره به شیوههای گوناگون در پی کسب مشروعیت در جهت استحکام پایههای قدرت خود برآمدند. مقالۀ حاضر به روش توصیفیتحلیلی و بر پایۀ مطالعات کتابخانهای در پی واکاوی و تحلیل تکاپوهای مشروعیتیابی حاکمان بویهی در دورۀ پس از مرگ عضدالدوله تا سقوط این حکومت است. پژوهش حاضر میکوشد به این پرسش پاسخ دهد که امیران آلبویه در حدفاصل سالهای 372 تا 447 ﻫ.ق از چه شیوههایی برای کسب مشروعیت بهره میگرفتند؟ یافتههای پژوهش حاکی از آن است که فارغ از قدرتطلبیهای درونخاندانی که بر تاریخ آلبویه در این محدوده سایه افکنده است، جانشینان عضدالدوله معیارهایی چون کسب امتیازات سیاسی از خلافت، باستانگرایی و توجه به میراث کهن و کارآمدی و تأمین منافع عمومی را برای کسب مشروعیت در این دوره مدنظر داشتهاند.
Legitimacy is one of the fundamental components in the relationship between the government and the people. Rulers throughout history have sought to justify power in ways that are acceptable to the people. The Buyid government has also used various means to gain legitimacy to advance its power. Following the death of Adud al-Dawla, the second half of the Buyids' rule became the scene of the internal power struggles and family disputes. Nevertheless, the rulers of this period sought to gain legitimacy in various ways in order to strengthen the foundations of their power. Using a descriptive-analytical method and based on the library studies, this study seeks to analyze the efforts for legitimizing the Buyids rulers in the period after the death of Adud al-Dawla until the fall of this government. The present study tries to answer the question that "what methods did the emirs of the Buyids use to gain legitimacy between the years 372 - 447 (AH)?" Findings indicate that regardless of the domestic ambitions that have overshadowed the history of the Buyids in this era, Adud al-Dawla's successors considered some criteria to gain legitimacy, such as gaining political privileges from the caliphate, paying attention to the ancient heritage, efficiency and securing public interests.
خلاصه ماشینی:
ق از چه شیوههایی برای کسب مشروعیت بهره میگرفتند؟ یافتههای پژوهش حاکی از آن است که فارغ از قدرتطلبیهای درونخاندانی که بر تاریخ آلبویه در این محدوده سایه افکنده است، جانشینان عضدالدوله معیارهایی چون کسب امتیازات سیاسی از خلافت، باستانگرایی و توجه به میراث کهن و کارآمدی و تأمین منافع عمومی را برای کسب مشروعیت در این دوره مدنظر داشتهاند.
با وجود این به نظر میرسد جانشینان عضدالدوله که میراثدار قدرت بویهیان پیشین بودند، از هر فرصتی برای احیای عظمت گذشته و کسب مشروعیت استفاده میکردند.
مقاله فوق، بیشتر به تأثیر جنبههای باستانگرایی بر مشروعیت آلبویه تا پایان عصر عضدالدوله توجه داشته است و تأثیرگذاری سایر مؤلفههایی همچون نهاد خلافت عباسی در کسب مشروعیت این حکومت را مدنظر قرار نداده است.
جانشینان عضدالدوله نیز برای استمرار قدرت خود در کشاکش با خلافت قرار گرفتند و سعی کردند تکاپوهای خود را در راستای کسب مشروعیتسیاسی از طریق دریافت القاب سیاسی، اجازه کوبیدن طبل در اوقات پنجگانه نماز و ازدواج سیاسی دنبال کنند که در ادامه بیشتر به آنها خواهیم پرداخت.
انتخاب خلیفه و دریافت القاب جدید که در دوره جانشینان عضدالدوله بیسابقه بود، سبب شد که بهاءالدوله قدرت خود را در تحولات سالهای بعد نشان دهد و وی حتی در برخی اختیارات خلیفه نیز ورود پیدا کرد.
در دوره جانشینان بهاءالدوله تا پایان حکومت بویهیان در منابع از ازدواج میان خاندان خلفای عباسی و امرای آلبویه سخنی نیامده است.
در این میان حکومت بویهیان به جهت مناسبات متفاوت با سایر حکومتهای همزمان خود با خلافت عباسی و همچنین اقدامات تأثیرگذار در فرایند مشروعیتیابی مورد بررسی قرار گرفت.