چکیده:
اینترنت اشیا فناوری نوظهوری است که دربردارنده چالشهای متعددی از جمله « چارچوب های مسئولیت پذیری» می باشد. سوال اصلی پژوهش حاضر این است که ارائه چارچوب حقوقی در زمینه «مسئولیت پذیری» این ابزارها نیازمند اتخاذ چه سیاست هایی می باشد؟ برای پاسخگویی به سوال مذکور این پژوهش به روش تحقیق اسنادی و مطالعه تطبیقی میان قواعد حاکم بر نظام حقوقی ایران و اتحادیه اروپا بیان می دارد که ارائه چارچوب حقوقی در تبیین ابعاد مسئولیت پذیری در عملکرد ابزارهای اینترنت اشیا نیازمند تبیین چالشها و راهکارهای مناسب در مسئولیت پذیری این ابزارها، سیاست های لازم در بهبود نظارت بر عملکرد این ابزارها و سیاستگذاری عملکرد ابزارهای اینترنت اشیا و کنترل کنندگان آنها در ارتباط با قواعد مسئولیت پذیری می باشد. برای عملیاتی نمودن سیاست های اعلام شده در فوق، اجرای برخی سیاستها از جمله ایجاد آگاهی عمومی، برگزاری دوره های آموزشی برای کارکنان شرکت ها، پیش بینی مکانیسم های حمایتی از مالکان اطلاعات، پیش بینی سازوکار اعطای امضائات دیجیتالی و اصلاح قوانین می تواند کارگشا باشد.
IoT technology, which is interpreted as the Internet of Things, is an emerging technology that poses a number of challenges, including "accountability frameworks." The main question of the present study is that what legal policies need to be adopted to provide a legal framework in the field of "responsibility" of these tools? To answer the above question, this study uses documentary research and a comparative study between the rules governing the legal system of Iran and the European Union. These tools are the necessary policies to improve the monitoring of the performance of these tools and the policy of the performance of IoT tools and their controllers in relation to the rules of responsibility. To implement the policies announced above, the implementation of some policy recommendations such as creating public awareness, holding training courses for employees of companies, anticipating mechanisms to protect information owners, anticipating the mechanism for issuing digital signatures and amending laws can Be efficient.
خلاصه ماشینی:
اهم اين مقررات در دسترسي موردي شرکت هاي عامل و توليد کننده پروتکل ها يا ابزارهاي حوزه اينترنت اشيا در کنترل عملکرد اين ابزارها، شفافيت نحوه دريافت ، پردازش و جريان داده پيام هاي الکترونيکي، ايجاد ارتباط ميان ماشين ها مبتني بر رضايت دارنده ، تصويب قوانيني در جهت حمايت از حفاظت از داده پيام هاي ذخيره شده در اين ابزارها و پيش بيني محيطي امن در جهت انتقال و ذخيره داده پيام هاي الکترونيکي خلاصه شده است .
سوال اصلي پژوهش اين است که چالش هاي موجود در راستاي حفاظت از حريم خصوصي افراد در برخورد با ابزارهاي اينترنت اشيا يا کنترل کنندگان آنها چه بوده و چه راه حل هايي در اين خصوص پيش بيني شده است ؟ براي پاسخ به سوال فوق ، پژوهش حاضر بدليل عدم وجود هرگونه پيشينه در مقالات و کتب منشره در نشريات علمي کشور ايران به روش اسنادي و با مطالعه تطبيقي جديدترين مقررات مصوب اتحاديه اروپا و نظريات متخصصين فني و حقوقي اين اتحاديه در پنج گفتار پس از بررسي مبناي انجام پژوهش حاضر و ارائه تعاريفي از متغير هاي اصلي پژوهش (گفتار اول )، به تبيين مسئوليت پذيري در عملکرد ابزارهاي اينترنت اشيا(گفتار دوم )، سياست هاي لازم در بهبود مسئوليت پذيري در عملکرد ابزارهاي اينترنت اشيا (گفتار سوم ) اشاره و پس از آن به تحليل سياستگذاري هاي موجود در راستاي عملکرد کنترل کنندگان (گفتار چهار) يا ابزارهاي اينترنت اشيا(گفتار پنجم ) در ارتباط با قواعد مسئوليت پذيري پرداخته است .