چکیده:
این پژوهش با هدف سنجش میزان نشاط اجتماعی زنان اصفهانی بر اساس پایگاه اقتصادی اجتماعی آن‌ها انجام گرفته است. تحقیق از نوع توصیفی و روش آن پیمایش است. جامعه آماری پژوهش، کلیه زنان ساکن در شهر اصفهان که در محدوده سنی 15 تا 65 سال باشند را شامل شده که از میان آن‌ها با استفاده از جدول مورگان، تعداد 395 نفر با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای در نمونه آماری قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد نشاط آکسفورد (OHQ) جمع‌آوری شد و با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آزمون T تک نمونه‌ای نشان داد که میزان نشاط اجتماعی و ابعاد آن در نمونه پژوهش به‌طور معنی‌داری پایین‌تر از حد متوسط است (05/ 0>p). نتایج تحلیل واریانس نیز نشان داد، تفاوت میانگین نمرات نمونه بر اساس پایگاه‌های اقتصادی اجتماعی در عامل نشاط اجتماعی و ابعاد آن شامل رضایت از زندگی، همدلی، چشم‌انداز مثبت، بهزیستی و عزت‌نفس، معنادار است (05/ 0>p). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که پایگاه‌های اقتصادی اجتماعی و سن، پیش‌بین‌های معنی‌دار نشاط اجتماعی در زنان بودند.
The present study's subject is to measure the social happiness of Isfahan women based on their socioeconomic status. Research in terms of type is quantitative (descriptive, survey). The data gathering tool is a two-part questionnaire consisting of demographic information, and social happiness factors. For measuring social happiness, the Oxford Happiness Questionnaire (OHQ) is used with seven elements. The research sample is 395 citizens aged 15 to 65 years in 15 Isfahan urban areas in 2019-2020, which was performed by a multistage cluster sampling method. The results indicated that the level of social happiness in women is meaningfully below the average (p < 0.05). Also variance analysis showed that the differences of mean, based on socioeconomic status, is meaningful in some factors of social happiness such as satisfaction with life, sociability/empathy, positive outlook, well-being, and self-esteem (p < 0.05). In addition, the factors of social happiness vary among the classes so that the lowest average is related to the lower class, then the middle class, and the highest is associated with the upper class. In total, we found that socioeconomic status and age have the power to predict social happiness of the Isfahan women.
خلاصه ماشینی:
با وجود ضرورت نشاط زنان به عنوان عنصری مهم و کلیدی در توسعه ی اجتماعی و فرهنگی جامعه ، پژوهش های داخلی محدودی (ازجمله : موسوی ، پیوسته گر و پورشهریاری ، ١٣٨٩؛ خسروی و چراغ ملایی ، ١٣٩١؛ عنبری و حقی ، ١٣٩٢؛ عنبری و حقی ، ١٣٩٣؛ رزم گر و اصغری ابراهیم آباد، ١٣٩٩) انجام گرفته که نقش زنان را برجسته نموده اند، براین اساس با توجه به اهمیت نشاط اجتماعی زنان در زندگی معاصر و مخصوصا نقش مهم آن در تعیین و بازتولید جامعه ی سالم ، هدف غایی پژوهش حاضر سنجش نشاط اجتماعی زنان اصفهانی بر اساس پایگاه اقتصادی اجتماعی است ؛ به عبارت دیگر هدف اصلی ما در این تحقیق بررسی این مسئله است که میزان نشاط اجتماعی در طبقات گوناگون (بالا، متوسط و پایین ) در بین شهروندان زن اصفهانی به چه میزان است ؟ و همچنین آیا میزان نشاط اجتماعی شهروندان زن اصفهانی بر اساس پایگاه اقتصادی -اجتماعی شان تفاوت دارد؟ و درنهایت اینکه ویژگی های / 43 جمعیت شناختی (سن ، طبقه اجتماعی و برخورداری محل سکونت ) در پیش بینی نشاط اجتماعی شهروندان زن اصفهانی چه نقشی دارند؟ ملاحظات نظری نشاط اجتماعی : هالر و هادلر ١ (٢٠٠٦) معتقدند که پنج رویکرد مختلف برای تبیین نشاط وجود دارد.
(
, 
, 
)
