چکیده:
در حالی که جامعه ایرانی به عنوان یک جامعه مذهبی و اخلاقی درک میشود، چالشهای اخلاقی موجود در سازمانهای ایران حکایت از آن دارند که توسعه اخلاق تنها با موعظه و فعالیتهای تبلیغی ـ ترویجی تحقق نمییابد و به توسعه منضبط نظام اخلاقی سازمان و برنامههای اخلاقی رسمی نیازمند است. سازمانها به این نتیجه رسیدهاند که باید علاوه بر رفتارهای اقتصادی (بیشینهسازی سود)، به رفتارهای اخلاقی روی آورند. از اینرو، رفتارهای اقتصادی و اخلاقی به صورت توامان، تنها گزینه آنها برای دستیابی به اهداف سازمانی هستند. برنامههای اخلاقی و محیط اخلاقی سازمان بر طیف وسیعی از متغیرهای سازمانی، گروهی، و فردی تاثیرگذار هستند. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر برنامههای اخلاقی سازمان بر رضایت شغلی از راه مسئولیت اجتماعی ادراکشده و محیط اخلاقی سازمان است. جامعه آماری این پژوهش را سازمانهای دولتی مستقر در شهر تهران تشکیل میدهند. با روش نمونهگیری تصادفی و با استفاده از ابزار پرسشنامه، 77 سازمان دولتی مورد مطالعه قرار میگیرند. یافتهها نشان میدهند که برنامههای اخلاقی به توسعه محیط اخلاقی و مسئولیت اجتماعی ادراکشده یاری میرسانند. همچنین، محیط اخلاقی به تقویت ادراک از مسئولیت اجتماعی و رضایت شغلی کارکنان سازمان منجر میشود؛ و برنامه اخلاقی از راه محیط اخلاقی، ادراک مسئولیت اجتماعی را تقویت میکند. در پایان، پیشنهادهایی برای توسعه برنامههای اخلاقی و تقویت محیط اخلاقی سازمان ارائه میشود.
While the Iranian community is perceived to be a religious and ethical
community, the ethical challenges existing in the countrychr('39')s
organizations suggest that ethics development cannot be achieved solely through preaching and promotional activities; whereas, it
requires the development of a formal organizational ethics system and formal ethics programs. Nowadays, organizations have concluded that in addition to economic attempts (maximizing profits), ethical orientation must be adopted, so that a combination of economic and ethical processes can be their only option for achieving organizational goals. The ethical plans and ethical environment of an organization affect a wide range of organizational, group and individual variables. The purpose of this study is to investigate the impact of organizational ethics programs on job satisfaction through perceived corporate social responsibility and ethical environment. The statistical population of the research were governmental organizations based in Tehran. A sample of 77 governmental organizations was studied using random sampling method and questionnaires. Findings indicate that ethical programs contribute to the development of ethical environment and perceived corporate social responsibility. Ethical environment also enhances the perception of corporate social responsibility and job satisfaction of the employees. Moreover, ethical plans promote the perception of corporate social responsibility through ethical environment. Finally, relevant suggestions for developing ethical plans and strengthening the ethical environment of the organization are presented.
خلاصه ماشینی:
تاثیر برنامههای اخلاقی بر رضایت شغلی از راه ادراک مسئولیت اجتماعی و محیط اخلاقی سازمان پریوش طهماسبی 1 - فیروز رازنهان 2 - حبیب اله طاهر پور کلانتری 3 The Impact of Ethical Plans on Job Satisfaction through Percieved Corporate Social Responsibility and Organizational Ethical Environment Abstract While the Iranian community is perceived as a religious and ethical community, the ethical challenges in the country's organizations suggest that ethics development cannot be achieved solely through preaching and promotional activities and requires the development of a formal organization ethics system and formal ethics programs.
بنابراین، پژوهش حاضر به دنبال آن است که تاثیر برنامههای اخلاقی را از راه ادراک مسئولیت اجتماعی و محیط اخلاقی سازمان بر رضایت شغلی در زمینههای فرهنگی و اجتماعی ایران مورد بررسی قرار دهد.
والنتینه و فلایشمن (2008الف)، نشان میدهند که مسئولیت اجتماعی سازمان و برنامههای اخلاقی (شامل چهار متغیر کدهای اخلاقی، ارائه کدهای اخلاقی، آموزشهای کدهای اخلاقی، و ساعت آموزش کدهای اخلاقی) تاثیر مثبتی بر رضایت شغلی کارکنان دارند.
بنابراین، بررسی پیشینه پژوهشهای پیشین بهخوبی نمایانگر تاثیرگذاری مستقیم متغیرهای برنامههای رسمی اخلاقی و محیط اخلاقی بر رضایت شغلی کارکنان و همچنین، تاثیرگذاری از راه متغیر میانجی ادراک مسئولیت اجتماعی سازمان است که این یافتهها همراه با چارچوب نظری به تدوین نهایی مدل مفهومی منجر میشوند.
یافته چهارم این پژوهش، نشانگر آن است که در جامعه مورد مطالعه، محیط اخلاقی بر ادراک از مسئولیت اجتماعی تاثیر مثبت دارد.
یافته هشتم این پژوهش، نشانگر آن است که در جامعه مورد مطالعه، برنامههای اخلاقی از راه ادراک از مسئولیت اجتماعی بر رضایت شغلی تاثیر ندارند.