چکیده:
نمایشنامه‌های یونان باستان و محاورات افلاطون دو منبع مهم و رقیب برای دستیابی به دیدگاه‌های یونانیان باستان درباره اخلاق و انتخاب‌های اخلاقی است. در واقع، همین رقابت و اختلاف نظر دلیل دشمنی افلاطون با شاعران است. در این مقاله با تمرکز به سه تراژدی مهم در ادبیات یونان باستان، از سه تراژدی نویس برجسته یعنی آگاممنون اثر ایسخولوس، مدئا اثر اوریپید و آنتیگونه اثر سوفوکل و مقایسه نظرگاه آنان با جمهوری افلاطون، به بررسی دو دیدگاه متفاوت یونانیان به اخلاق و انتخاب‌های اخلاقی در سپهر عمومی و خصوصی پرداخته‌ام. در عین حال، کنش‌گری زنان در این آثار، جایگاه آنها و ارزش‌های اخلاقی هم‌بسته با احساسات، قلمرو خصوصی و زنانگی را در این دو نگاه تبیین کرده‌ام. در نهایت به این نتیجه رسیده‌ام که رویکرد تراژدی‌ها، خلاف رویکرد افلاطونی، عواطف و احساسات را در انتخاب‌های اخلاقی مدخلیت داده و محکوم نمی‌کنند. همچنین رویکرد اخلاقی تراژدی‌ها نسبت به رویکرد افلاطونی انضمامی‌تر است و اهمیت بیشتری به شرایط و واقعیات حیات و انتخاب اخلاقی انسان‌ها می‌دهد. این واقعیت ضرورت بازخوانی و بازسنجی نمایشنامه‌ها و دیدگاه اخلاقی که نمایندگی می‌کنند را نشان می‌دهد.
Ancient Greek plays, especially tragedies, and Plato's dialogues are two main sources of investigating the ethical perspective of the ancient Greeks about morality and moral choices. These two sources are opponent with each other and show different approaches to morality and the role of emotions in moral choices. That is the reason for the animosity of philosophers and poets according to Plato. In this paper, I will focus on the three famous plays of ancient Greek tragedians, i.e. Agamemnon by Aeschylus, Medea by Euripides and Antigone by Sophocles; in comparison with the Plato's Republic, to examine two different views on ethics and priority of moral choices in the public and private spheres. At the same time, I examine the role and moral agency of women in these works. Again, I examine the significance of emotions and moral values associated with femininity in both points of view. In the end, I conclude that the tragedies standpoint pays more attention to the emotions in ethical life and recognize the feminine approach to ethics; meanwhile, tragedies show concrete and contextual understanding of human problems in ethical life and all these facts provide sufficient reason for re-reading and re-examining them from a modern point of view.
(
, 
, 
)
