چکیده:
قوانین برنامههای پنجساله ایران در جهت هموارسازی توسعه کشور در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تدوین میشوند. این قوانین بیانگر و منعکسکننده دغدغههای قانونگذار در امر توسعه کلان ایران میباشد؛ بهاین معنا که موضوعاتی که در این قوانین طرح شدهاند، هم فراگیر و هم از درجه بالایی از اهمیت برخوردار هستند. هدف از این پژوهش، بررسی جایگاه ورزش در شش قانون برنامه پنجساله کشور است. این پژوهش از نوع توصیفی و بر پایه مطالعه اسناد قوانین برنامههای پنجساله ایران بود که بر اساس روش تحلیل محتوای کیفی مورد بررسی قرار گرفتند. بررسی شش قانون برنامه توسعه کشور در حوزه ورزش نشان میدهد که روند میزان توجه به مقوله ورزش در قانون دوم افزایش زیادی داشته، سپس در قانون برنامه سوم کاهش یافته و تا برنامه پنجساله ششم روندی تاحدودی یکنواخت را در پیش گرفته است. توجه نسبتا کافی به مخاطبان نوجوان و جوان در برنامههای توسعه انجام گرفته، اما این میزان توجه به افراد کمتر برخوردار از امکانات و تسهیلات ورزشی مشاهده نمیشود. همچنین اگرچه در بیشتر موارد تفکیک جنسیتی صورت نگرفته، اما در برخی مواد و تبصرهها بر ایجاد امکانات ورزشی خاص برای دختران و زنان در برنامههای پنجساله توسعه تاکید گردیده است. بعلاوه، میزان توجه قانونگذار در امر ورزش همگانی سیر یکنواخت داشته، در حالیکه به مقوله ورزش قهرمانی و حرفهای توجه بسیار کمتری معطوف شده است. بهطور کلی با توجه به میزان توجه قانونگذاران به مقوله ورزش در برنامههای پنجساله کشور، رویکرد نظاممندی جهت تدوین و توسعه قوانین در این زمینه مشاهده نمیشود.
Laws of the Iran’s five-year plans are developed in order to facilitate development of Iran in economic, cultural, and social dimensions. These laws indicate and reflect the government’s concerns in macro development of Iran in which the subjects mentioned in the laws are both important and general. The study is to review the place of sports in six laws of the five-year plans. This research is descriptive and is based on the study of the country’s five-year plans laws which are reviewd on the basis of the qualitative content analysis. Review of the six laws of the five-year development plans in sports showed that the sports attention trend has been increased in from first to second plan then continued almost smoothly from the third to sixth plan. Attention to the sports of the youth was relatively sufficient while this amount of attention is not witnessed to the less prosperous people in accessing to the sports facilities. While in most cases a gender-neutral approach was applied, there were a few emphases in providing sports facilities especially for the girls and women. Governors’ attention to the public sports had a monotonous trend while much less attention paid to the athletics and professional sports. In general, according to the size of Governors’ attention to the sports in the country’s five-year plans, a systematic approach in conducting and developing of the laws in this regard is not witnessed.
خلاصه ماشینی:
در پژوهش حاضر ضمن اینکه قانون برنامه توسعه ششم اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نیز به محدوده بررسی اضافه شده، جایگاه ورزش کشور در قوانین پنجساله مورد مطالعه قرار گرفته است.
این امر که بر اساس مطالعه دقیق همه قوانین برنامههای پنجساله کشور انجام گرفته، نگاه کلی از میزان توجه قانونگذاران و سیاستگذاران به مقوله ورزش و روند توسعه آن در شش قانون برنامه پنجساله را به مخاطب ارائه میدهد که میتواند بنمایه تدوین قوانین بعدی در حوزه ورزش قرار گیرد.
بررسی کلی قوانین برنامههای پنجساله در حوزه ورزش برنامه اول (1369 تا 1373) قانون برنامه پنجساله اول توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دارای یک ماده واحده، 52 تبصره و یک http://rc.
در نخستین برنامه توسعه، کمترین توجه به امر ورزش در کشور شده است؛ بهطوریکه از بین 52 تبصره قانون، تنها بند الف از تبصره 10 به امر ورزش پرداخته که در این زمینه وزارت مسکن و شهرسازی (سازمان زمین شهری) موظف شده است که اراضی با کاربریهای آموزشی، فرهنگی و خدماتی را جهت احداث و توسعه مراکز مختلف، از جمله مراکز ورزشی بهطور رایگان به دستگاههای ذیربط واگذار نماید.
, Associate Professor in Sport Management, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran Received:17 Jan. 2019 Accepted:16 Feb. 2019 Laws of the Iran’s five-year plans are developed in order to facilitate development of Iran in economic, cultural, and social dimensions.
In general, according to the size of Governors’ attention to the sports in the country’s five-year plans, a systematic approach in conducting and developing of the laws in this regard is not witnessed.