چکیده:
مقدمه
نیاز انسان به دین قدمتی به عمر تاریخ دارد. زیرا بشر از همان آغاز زندگی خود، به حامی مقتدر و تکیه گاهی نیرومند احساس نیاز می کرده است. موضوع دین، مورد بحث محققان پیشگامی همچون جیمز، فروید، یونگ و دیگران بوده است و پس از آن اندیشمندانی نظیر آلپورت به تبیین مذهب پرداخته اند. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین جهت گیری مذهبی درونی و بیرونی با سازگاری و عزت نفس دانشجویان شهر اراک انجام گرفت.
روش
تحقیق از نوع همبستگی و نمونه آماری شامل ۳۸۰ دانشجوی دانشگاه های دولتی، آزاد و پیام نور اراک بود که ابتدا با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایو سپس با روش سهمیه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های جهت گیری مذهبی آلپورت، عزت نفس کوپراسمیت و سازگاری بل بود. داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تحلیل واریانس یکطرفه (ANOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها
نتایج پژوهش نشان داد که رابطه معنی داری بین جهت گیری مذهبی درونی با سازگاری و عزت نفس دانشجویان وجود دارد (۰۵/۰>p). همچنین، بین میانگین جهت گیری های مذهبی، سازگاری و عزت نفس دانشجویان دانشگاه های دولتی، آزاد و پیام نور تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
نتیجه گیری
با تقویت جهت گیری مذهبی درونی و باورهای اعتقادی دانشجویان، می توان به افزایش سازگاری و عزت نفس آنها کمک شایانی نمود.
Introduction: The human need for religion has a history as old as human
life. Because since the very beginning he has needed a powerful
supporter and strong backrest. Religious was discussed by pioneer
researchers such as James, Freud, Yong and then by thinkers like Alport.
This study examines the relationship between internal and external
religious orientation with adjustment and self-esteem among students in
Arak.
Method: 380 students from public, Azad, and Payamenoor universities
were selected through cluster sampling and participated in the study. All
participants answered Alport's Religious Orientation, Coopersmith's Self
Esteem, and Bell's Adjustment questionnaires Data was analyzed through
correlation coefficient and ANOVA.
Results: Results showed a significant relationship between internal
religious orientation with adjustment and self-esteem in students
(p<0/05).
Conclusion: Strengthening internal religious orientation and religious
beliefs of Students can be Helpful in increasing students' self-esteem and
coping styles.
خلاصه ماشینی:
ارتباط بين جهت گيري هاي مذهبي دروني و بيروني با سازگاري و عزت نفس دانشجويان تاريخ دريافت مقاله : ٩١/١٢/٣ تاريخ پذيرش مقاله : ٩١/١٠/٢ 1 مهري رحماني 2 علي رحماني چکيده مقدمه : نياز انسان به دين قدمتي به عمر تاريخ دارد.
يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد که رابطه معني داري بين جهت گيري مذهبي دروني با سازگاري و عزت نفس دانشجويان وجود دارد (٠٠٥>p).
ir@livd٢١١٢٢١١٢ ٢ دانشجوي دکتري روان شناسي عمومي ، مدرس دانشگاه Relationship between internal and external religious orientation with adjustment and self-esteem Mehri Rahmani, Ali Rahmani Abstract Introduction: The human need for religion has a history as old as human life.
با توجه به اينکه مذهب مي توانـد نقـش مهـم و مـؤثري در افـزايش سـازگاري و عـزت نفـس دانشجويان داشته باشد، هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي رابطه بين جهت گيري مذهبي درونـي و بيروني با مؤلفه هاي سازگاري و عزت نفس دانشجويان است .
براي بررسي و مقايسه ميانگين مقياس هاي سازگاري ، عزت نفس و جهت گيري مذهبي در سه دانشگاه از آزمون تحليل واريانس يکطرفه (ANOVA) استفاده شد که نتايج آن در جدول ٣ نشان داده شده است .
اخوتيـان مؤخر (١٣٨٩) دريافت که بين جهت گيري مذهبي دروني و عزت نفس اجتماعي و شغلي / تحـصيلي رابطه مثبت معني دار وجود دارد.
همچنين ، بر اساس يافته هاي پژوهش بين ميانگين سازگاري ، عزت نفس و جهت گيري مذهبي دانشجويان سه دانشگاه دولتي ، آزاد و پيام نور تفاوت معنـي دار وجـود نداشـت .
بررسي رابطه جهت گيري مذهبي دروني و بيروني با سازگاري اجتماعي و عزت نفس شغلي / تحصيلي دانشجويان .