چکیده:
علمسنجی حوزهای برای سنجش و پایش روند تولید و توسعۀ علم در سطوح خرد و کلان و مبنای تصمیمگیری برای تعیین سازوکار نشر برونداد علمی است. هدف این مطالعۀ علمسنجی، تعیین و تحلیل برخی شاخصهای علمسنجی در مقالات منتشرشده در مجلۀ انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی از ابتدای نشر آن به سال 1383 تا پایان سال 1395 است. دادهها با مراجعه به وبسایت رسمی مجله و نیز با استخراج دادهها از نمایۀ استنادی علوم ایران در بهار 1396 از 339 مقالۀ منتشرشده، گردآوری و تحلیل شدهاست. پژوهش حاضر نوعی پژوهش کاربردی بوده و به روش علمسنجی انجام شده است. یافتهها نشان داد میزان مشارکت علمی نویسندگان مقالات این مجله، مطلوب و تعداد ارجاعات مورد استفاده در تدوین مقالات آن زیاد است. نکتۀ درخور توجّه، کم بودن استناد به این مجله و زیاد بودن خوداستنادی (استناد درون مجلهای) است. لازم است سازوکار افزایش استنادپذیری در دستور کار دستاندرکاران این مجله باشد.
ان تقییم العلم او علم العلوم فی مجال القیاس ومراقبه عملیه الانتاج وتطویر العلم علی المستویین الجزيی والکلی هو العامل الحاسم فی تحدید الیه الانتاج العلمی. تسعی هذه الدراسه العلمیه الی تحدید وتحلیل بعض موشرات المعرفه العلمیه فی الاعدادات العلمیه (المقالات) المنشوره فی مجله الجمعیه الایرانیه للغه العربیه وادابها من بدایه نشرها فی عام 1383 حتی نهایه عام 1395. یتم جمع البیانات وتحلیلها بالرجوع الی الموقع الرسمی للمجله وایضا من خلال استخراج البیانات من 339 مقاله من فهرس الاستشهادات للعلوم الایرانیه فی ربیع عام 1396. اظهرت النتايج ان المساهمه العلمیه لمولفی المقالات فی هذه المجله وعدد المراجع المستخدمه فی تجمیع المقالات کثیره. قله الاستشهاد بهذه المجله وکثره الاستشهاد الذاتی (الاستشهاد بین المجله) امر جدیر بالاهتمام. ومن الضروری زیاده الیه الاقتباس فی جدول اعمال المشرفین واصحاب المصلحه فی هذه المجله وغیرها من المجلات المشابهه.
Science is a field of measuring and monitoring the process of production of science and development at micro and macro levels is the deciding factor for determining the mechanism of scientific output. The purpose of this scientific study to determine some scientific knowledge and its analysis indicators in the scientific output (articles) of the magazine of the Association of Iranian Language and Arabic Literature from the beginning of its publication (1383) until the end of 1395. The data are collected and analyzed by referring to the official website of the journal and also by extracting the data from the citation index of Iranian sciences in the spring of 1396 amounted to 339 papers. The results showed that the scientific contribution of the authors of the articles in this magazine and the number of references used in the compilation of articles is high. The point worthy of attention is the lack of citation to this magazine and the high self-citation (in-citation citations). It is necessary to increase the citation mechanism and be considered by directors and stakeholders of this magazine and other similar journals.