خلاصه ماشینی:
"همچنین به علت خاصیت ژئومکانیکی رسوبات فلیش در برابر فشارهای تکتوتیکی،چینهای نسبة زیادی که محور آنها از یکدیگر قابلتمیز نیست در این نواحی بهویژه در مناطق جنوبی هامون چاهگاوی مشاهده میشود به همین خاطر تمام تودههای فلیش این قسمت چشمانداز مورفوتکتونیکی ویژهای دارند که هم روی زمین و هم روی عکسهای هوایی به خوبی قابل تشخیص است.
سازند فلیشی ائوسن که یکی از مهمترین گسترشهای رخساره فلیشی این ناحیه در بلوچستان میباشد،غالبا دارای مورفولوژی و شکلهایی ساده است که در شمال و شمال شرقی گوهرکوه،گسترشهایی از سنگهای آذرین و بازیک درونی(گابرو)و سازندهای آذرین بیرونی بازیک(آندزیت و آندزیبازالت)در بین آنها دیده میشود که این خود نیز سبب ایجاد پرتگاهها شده و در اثر فرسایش دیفرانسیل شیبهای متفاوتی به وجود آمده است.
بارش کم و توزیع زمانی نامناسب و تبخیر زیاد و نیز دوره بارش کوتاه(تمام بارندگی ظرف 15 تا 20 روز از سال انجام میگیرد)و بارش شدید1و دیگر عوامل نظیر پوشش گیاهی ضعیف و جنس زمین در وضعیت و چگونگی آبهای سطحی و زیرزمینی اثر گذاشته و در نتیجه این منابع آب نهتنها مفید نبوده،بلکه بیشتر به صورت سیلابی و مخرب عمل کرده،بهطوریکه قابل کنترل نبوده و غالبا به هدر میروند و باعث ایجاد چشمانداز خشکی در منطقه شدهاند.
آثار و شواهدی از این فرسایش آبی کواترنر در ناحیه مورد مطالعه وجود دارد که عبارتند از: 1-پادگانههای آبرفتی-«پادگانههای وسیع یا متداخل آبرفتی در خشکترین نواحی داخلی یا جنوب شرقی ایران(بلوچستان)که گاهی وسعت کیلومتری دارند،دیده میشوند4»در بخش وسیعی از ناحیه بهویژه در دامنههای تفتان در شمال و شمال شرق خاش،سطوح فرسایشی ضخیم(متراکم)و مطبق که اغلب به صورت نوارهای ممتدی در امتداد خط الرأسهای فرعی قرار دارند،مشاهده میشود."