چکیده:
پژوهش حاضر با بررسی تاثیر سرمایة فرهنگی و سرمایة فکری بر بهرهوری نیروی انسانی با نقش
میانجی مسئولیتپذیری اجتماعی انجام شده است. روش تحقیق توصیفی - همبستگی از نوع مدلیابی
معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه رازی کرمانشاه است که با استفاده از
روش نمونهگیری تصادفی طبقهای متناسب با حجم هر طبقه ۲۰۳ نفر بهعنوان نمونه آماری جهت مطالعه
انتخاب شدند. برای گردآوری دادههای پژوهش از چهار پرسشنامه استاندارد سرمایة فرهنگی بر اساس
مدل بوردیو سرمایة فکری بر اساس مدل استوارت» بهرهوری نیروی انسانی بر اساس مدل هرسی و
گلداسمیت و مسئولیتپذیری اجتماعی بر اساس مدل کارول استفاده شد. دادههای تحقیق پس از
جمعآوری با استفاده نرمافزارهای آماری ۸۸/08 و 5۳88 تحلیل شدند. نتایج مدل معادلات ساختاری
نشان داد که اثر مستقیم سرمایة فرهنگی و سرمایة فکری بر مسئولیتپذیری اجتماعی مثبت و معنادار
است. اثر مستقیم سرمایة فکری و مسئولیتپذیری اجتماعی بر بهرهوری نیروی انسانی مثبت و معنادار
است» اما اثر مستقیم سرمایة فرهنگی بر بهرهوری نیروی انسانی مثبت و معنادار نیست. همچنین اثر
غیرمستقیم سرمایة فرهنگی و سرمایة فکری بر بهرهوری نیروی انسانی با انقش میانجیگری
مسئولیتپذیری اجتماعی مثبت و معنادار است. در نتیجه از عوامل موئر» که هر سازمان در راستای
بهرهوری کارکنان باید مد نظر قرار دهدء مدیریت داراییهای نامشهود ازجمله سرمایة فکری و فرهنگی
به همراه زمینهسازی برای افزایش مسئولیتپذیری کارکنان است.
خلاصه ماشینی:
براي گردآوري داده هاي پژوهش از چهار پرسشنامه استاندارد سرماية فرهنگي بر اساس مدل بورديو، سرماية فکري بر اساس مدل استوارت ، بهره وري نيروي انساني بر اساس مدل هرسي و گلداسميت و مسئوليت پذيري اجتماعي بر اساس مدل کارول استفاده شد.
در نتيجه از عوامل مؤثر، که هر سازمان در راستاي بهره وري کارکنان بايد مد نظر قرار دهد، مديريت دارايي هاي نامشهود ازجمله سرماية فکري و فرهنگي به همراه زمينه سازي براي افزايش مسئوليت پذيري کارکنان است .
Intellectual Capital و پويايي است ، نيازمند توسعه ، تقويت و توانايي هاي دروني هستند که اين از طريق مباني دانش سازماني و سرماية فکري که به عنوان استراتژي پايدار، براي ايجاد و دسترسي مزيت رقابتي پايدار سازمان ها تشخيص داده شده است ميسر مي گردد [٤٩].
در اين تحقيق تلاش شده است به بررسي اثر علي سرماية فرهنگي و سرماية فکري در بهره وري سرماية انساني با نقش ميانجي گري مسئوليت پذيري اجتماعي از ديدگاه کارکنان دانشگاه رازي کرمانشاه پرداخته شود.
با توجه به مسائل مطرح شده هدف اصلي پژوهش پاسخگويي به اين سؤال است که آيا سرمايه فرهنگي و سرمايه اجتماعي با نقش ميانجي مسئوليت پذيري اجتماعي بر بهره وري نيروي انساني تأثير دارد؟ سرماية فرهنگي سرماية فرهنگي مفهوم جامعه شناختي دارد که نخستين بار توسط بورديو در اوايل دهه ١٩٦٠ به کار برده شد.
The relationship between intellectual capital and social responsibility (Case Study: Tehran Province Economic and Financial Affairs), Eighth Conference on Human Resource Development.