چکیده:
در عصر جهانی شدن، فاکتورهای موثر بر اقتدار کشورها در عرصه بینالمللی بسیار متنوع اند. برخی از اینها ملموس و برخی ناملموس و از اجزاء قدرت نرم بهشمار میروند. در چنین وضعیتی، یکی از پیش رانهای اقتدار و قدرت نرم، صنعت توریسم و گردشگری بینالمللی است. جمهوری اسلامی ایران میتواند از این قابلیت استفاده کند تا ضمن افزایش اقتدار خویش، چهره واقعی ایران را که پس از انقلاب اسلامی ناامن معرفی شده است، با استفاده از ظرفیتهای گردشگری، از طریق دیپلماسی فرهنگی به جهانیان عرضه نماید. در این پژوهش، با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و مصاحبه با مسئولین ذیربط سعی شده است تا نقش توریسم در بالابردن اقتدار از طریق دیپلماسی فرهنگی را مورد بررسی قرار دهد. یافته های تحقیق نشان میدهد گسترش توریسم، در افزایش اقتدار کشورها و همچنین در همگرایی فرهنگی و در تعمیق روابط بین دولتها و ملتها تاثیر زیادی دارد و این امر، به ویژه در دو دهه اخیر مورد توجه تصمیم گیران نظام قرار گرفته و در سیاستهای کلان کشور توجه جدی به آن شده است لیکن این موضوع نیازمند سیاستگذاری دقیق و همچنین حمایت دولت از بخش خصوصی در حوزه گردشگری میباشد.
In the age of globalization, the factors affecting the authority of countries in the international arena are diverse. Some of these are tangible and some are intangible and are components of soft power. In such a situation, one of the drivers of soft power is the tourism industry. The main question is: What is the role of tourism in raising the authority of the Islamic Republic of Iran? The hypothesis is that, nowadays, due to increased international communication, tourism can play an important role in raising the authority of the countries. This study was carried out to evaluate the status of tourism in Iran, using a descriptive-analytical method to investigate this. Research findings show that this issue has been considered by the decision makers of the system, especially in the last two decades, and has paid serious attention to macro policies, but requires careful policy and support of the private sector. [
خلاصه ماشینی:
شکل - گيري ديپلماسي فرهنگي در تداوم اين جريان قرار دارد و سبب شده تا از آن به عنوان ابزاري کارآمد و قدرت آفرين در صحنه معادلات جهاني بهره گرفته شود و موجبات ارتقاء و توسعه سطح روابط بين دولت ها و رشد تفاهم ملت ها و تقويت پيوندهاي منطقه اي و جهاني فراهم گردد.
150 سوال اصلي مقاله اين است که صنعت توريسم (گردشگري) چه نقشي در افزايش اقتدار ايران در نظام بين الملل ميتواند داشته باشد؟ فرضيه ما نيز بر اين اساس قرار دارد که توريسم و جهانگردي يکي از فاکتورهاي اقتدار و از عناصر قدرت نرم به شمار ميرود؛ لذا اين صنعت ميتواند در توسعه و گسترش روابط با ديگر کشورها و در نتيجه افزايش اقتدار ايران در عرصه بين المللي مورد استفاده قرار گيرد.
مواد مهم سند در رابطه با ديپلماسي فرهنگي و روابط بين الملل و همچنين مصوبات آن در رابطه با نقش گروه هاي غيردولتي و ذينفع در مسائل اقتصادي گردشگري، از جمله موضوعاتي است که در اين قسمت بررسي ميشود.
تحليل در اين موضوع نشان ميدهد، سياست هاي کلان کشور در رابطه با گسترش گردشگري و ديپلماسي فرهنگي ايران با کشورهاي موجود در نظام بين الملل ، واقع بينانه و مثبت ميباشد.
تحليل ها نشان ميدهد سياست هاي کلان کشور در رابطه با گسترش گردشگري و ديپلماسي فرهنگي ايران با کشورهاي موجود در نظام بين الملل ، واقع بينانه و مثبت ميباشد و اهميت زيادي براي آن قائل است اما در اجراي آن با مشکلات متعددي روبرو هستيم .