چکیده:
با توجه به جستجوی مردم برای یک مقصد بکر و جدید به منظور گذران اوقات فراغت خود، استان چهار محال و بختیاری یکی از مناطق گردشگری می باشد که ترکیبی از زیبایی های طبیعت بکر و جاذبه های فرهنگی به جهت سبک زندگی عشایری را دارا می باشد و این استان را به یک منطقه مستعد برای توسعه طبیعت گردی تبدیل کرده است. در این تحقیق، ابتدا استعدادهای اکوتوریستی این منطقه از طریق شیوه بررسی SWOT مورد بررسی قرار گرفتند. سپس بر اساس تکنیک سناریو سازی، چهار سناریو برای توسعه طبیعت گردی در آینده این منطقه ایجاد شده اند که به ترتیب عبارتند از: منطقه بین المللی، منطقه عشایری، منطقه طبیعی- فرهنگی و منطقه انحصاری و هر چهار سناریو به لحاظ SWOT مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نهایتا، به نظر می رسد ترکیبی از هر چهار سناریو و به کارگیری برنامه های عملی منتخب همه سناریوها برنامه مناسبی برای توسعه پایدار طبیعت گردی در آینده این استان خواهد بود.
خلاصه ماشینی:
در اين بررسي ، بر اساس موقعيت کنوني استان چهارمحال و بختياري (ابراهيمي ، ١٣٩٤) سناريوهاي توسعه براي آينده گردشگري و به ويژه طبيعت گردي در منطقه با هدف حفظ منافع جوامع محلي و حفاظت طولاني مدت از منابع ايجاد شده اند.
استعداد وسيع طبيعي منطقه و آب زيست محيطي و هواي دلپذير جدول ٢: پتانسيل عوامل بيروني طبيعت گردي در استان چهارمحال و بختياري; ابراهيمي، ١٣٩٤ عوامل بيروني تهديد ها فرصت ها فضاي سياسي مربوط به تحريم ها سياسي رقابت بين ايران و ديگر کشورهاي مشابه وجود استعداد براي انواع مختلف گردشگري از تخريب محيط زيست توسط اجتماعي- فرهنگي قبيل : ژئوتوريسم ، توريسم کشاورزي، توريسم گردشگران داخلي علمي، توريسم ماجراجو، توريسم عشايري بلاياي طبيعي از قبيل : زلزله ، ريزش موقعيت جغرافيايي استان بين دو استان اصفهان زيست محيطي بهمن ، ريزش کوه ,و سيلابهاي فصلي و خوزستان ميزان انتقادي گردشگران و به ويژه طبيعت گران ملي و بين المللي مهمترين مشکلي است که توسعه طبيعت گردي را در منطقه تحت الشعاع قرار مي دهد.
٤-٤-منطقه توريستي انحصاري تصوير آينده : چهارمحال و بختياري يک منطقه با استعدادهاي فراوان و جاذبه هاي طبيعي و فرهنگي زيادي است که توسط گروههاي خاص و اندکي از طبيعت گران داخلي از قبيل مردم داخل استان و استانهاي همجوار، گردشگران ماجراجو، دانشجويان و گياهشناسان براي امور تحقيقاتي مورد بازديد قرار مي گيرد و اين منطقه را تبديل به يک مکان گردشگري خاص با تاثيرات منفي کم گردشگري مي نمايد.