چکیده:
امروزه شهروندان روزنامه نگار با بهره گیری از فضای مجازی و رسانه های جدید، به عنوان چشم بینای مطالبه گر اجتماعی، زمینه هایی برای جابه جایی اطلاعات و قدرت فراهم ساختهاند؛ این مقاله موضوع روزنامه نگاری شهروندی را در گفت وگو با 15 نفر از صاحب نظران و اساتید ارتباطات اجتماعی، در مطالعه ای کیفی و با استفاده از مشاهده و مصاحبه عمیق نیمه ساخت یافته تحلیل میکند. نمونه گیری در این مطالعه، به شکل هدفمند است و اشباع اطلاعات، دلیلی برای کفایت مصاحبهها تلقی میشود. تجزیه و تحلیل اطلاعات براساس روش هفت مرحله ای کلایزی است و گویه های استخراج شده از مصاحبهها، سیر منطقی را برای رسیدن به مفاهیم اولیه و ثانویه طی کردهاند. نتایج تحقیق نشان می دهند که روزنامه نگاری شهروندی می تواند به بستری برای مطالبه حقوق شهروندی مبدل شود و دولتها می توانند بسترهای قانونی و معرفتی را بویژه در فضای مجازی برای شهروندان خود فراهم سازند. این مطلوب، تصویب قانون جامع رسانه ای و اصلاح ساختارهای سیاسی و اجتماعی را می طلبد. روزنامه نگاری شهروندی از طریق شکوفایی ظرفیت های فردی و اجتماعی رشد و ارتقای حقوق شهروندان را فراهم می کند و نهادهای مدنی نیز به عنوان بسترهایی برای گفت وگوی شهروندان در این عرصه، نقش کلیدی و سازنده ای دارند.
Citizen journalists, by using cyberspace and new media as a socially demanding eye, have provided opportunities for the transfer of information and power. This article analyzes the issue of citizen journalism by interview with 15 social media experts and professors in qualitative studies using semi-structured & depth interviews. Sampling in this study is purposeful and information saturation is considered as a reason for the adequacy of the interviews. The method of data analysis is based on the seven-step Colaizzi method, and the items extracted from the interviews have gone through a logical process to reach the primary and secondary concepts. Research shows that citizen journalism can become a platform for demanding citizenship rights, and that governments can provide legal and epistemological contexts, especially in cyberspace, for their citizens. This requires the adoption of a comprehensive media law and the reform of political and social structures. Citizen journalism provides the growth and promotion of citizens’ rights through the flourishing of individual and social capacities, and civic institutions also play a key and constructive role as platforms for citizen dialogue in this field.
خلاصه ماشینی:
مطالعه کيفي مؤلفه هاي روزنامه نگاري شهروندي در فضاي مجازي مهدي خسروشاهي ١ چکيده امروزه شهروندان روزنامه نگار با بهره گيري از فضاي مجازي و رسانه هاي جديد، به عنوان چشم بيناي مطالبه گر اجتماعي، زمينه هايي براي جابه جايي اطلاعات و قدرت فراهم ساخته اند؛ اين مقاله موضوع روزنامه نگاري شهروندي را در گفت وگو با ١٥ نفر از صاحب نظران و اساتيد ارتباطات اجتماعي، در مطالعه اي کيفي و با استفاده از مشاهده و مصاحبه عميق نيمه ساخت يافته تحليل مي کند.
روزنامه نگاري شهروندي از طريق شکوفايي ظرفيت هاي فردي و اجتماعي رشد و ارتقاي حقوق شهروندان را فراهم مي کند و نهادهاي مدني نيز به عنوان بسترهايي براي گفت وگوي شهروندان در اين عرصه ، نقش کليدي و سازنده اي دارند.
Citizen journalism ١١٨ از ديگر سو، آزادي بيان به عنوان يکي از مظاهر حقوق شهروندي پايه اصلي حقوق ارتباطات محسوب مي شود، به همين دليل ، براي کسب آگاهي بيشتر در مورد مفهوم اين آزادي ، آزادي مطبوعات و آزادي اطلاعات که مظاهر مهم آن را تشکيل مي دهند، مطالعه در زمينه حقوق اساس، حقوق بشر و آزادي هاي عمومي ضروري است .
(معتمدنژاد،٤٧:١٣٨٨) در اين مقاله در پي آن هستيم تا با مطالعه کيفي روزنامه نگاري شهروندي در ايران در گفت وگو با صاحبنظران مطرح ارتباطات ، از تأثير آن بر ارتقاي حقوق شهروندي سخن به ميان آوريم ؛ چرا که پيشبرد برنامه هاي اصلاح و تغيير اجتماعي و سياسي، خارج از دايره رسانه ها، به خصوص رسانه هاي نوين و فعاليت شهروندان روزنامه نگار، بختي براي کنش گري و جلب افکار عمومي ندارند.