چکیده:
استراتژی رشد فراگیر یک مفهوم جدید در اقتصاد رشد است که به دلیل وقوع همزمان رشد اقتصادی بالا از یک سو و فقر، نابرابری و بیکاری از سوی دیگر ظهور کرد و به عنوان چارچوب سیاست‌گذاری در جهان مسلط شد. از آن زمان، تغییر سیاست‌ها به سمت دستیابی به رشد فراگیر، توجه محققان در سراسر جهان را به خود جلب کرد. این مقاله سعی دارد با ارائه یک تعریف جامع از رشد فراگیر، به محاسبه شاخصی مناسب با توجه به در دسترس بودن داده‌ها بپردازد. شاخص ترکیبی رشد فراگیر با استفاده از روش تجزیه مؤلفه‌‌های اصلی (PCA) در بازه زمانی 2017-2000 برای کشورهای منتخب با درآمد متوسط به بالا از جمله ایران محاسبه شد. نتایج نشان داد که رشد فراگیر در ایران طی سال‌های مورد بررسی افزایش داشته است. با این وجود میزان این افزایش در مقایسه با کشورهای منتخب کمتر بوده که این باعث فاصله گرفتن رشد فراگیر در ایران در مقایسه با متوسط رشد فراگیر کشورهای منتخب بوده است.
Inclusive growth strategy is a new concept in growth economics that emerged due to the simultaneous occurrence of high economic growth on the one hand and poverty, inequality and unemployment on the other hand and became dominant as a policy framework in the world and attracted the attention of researchers around the world. This paper, by providing a comprehensive definition of inclusive growth, agrees to calculate the appropriate index with respect to the ability to access information for inclusive growth. For this purpose, Different dimensions of inclusive growth were identified and calculated using the Principal component analysis method (PCA) in the period 2000-2017 to set a selected set of complaints with upper middle_income countries, including Iran. The results showed that inclusive growth in Iran has increased during the years under study. Despite this, the rate of this increase was less compared to selected countries, which has distanced the inclusive growth in Iran compared to the average inclusive growth in selected countries.
خلاصه ماشینی:
با این وجود، مطالعات نشان داده است کـه رشـد بـالا بـه خـودی خـود لزومـا منجربه پیامد های اجتماعی خوب نمیشود و مهم است که آیا رشد فراگیر است یا خیـر (تـورات (٢٠١١ Thorat)؛ سـازمان همکـاری اقتصـادی و توسـعه (٢٠١٤ OECD)؛ کلـی (٢٠١٥ Keeley)؛ و گزارش نـابرابری درآمـد جهـانی ( World Income Inequality Report ٢٠١٨)).
برای اینکه شـاخص مورد نظر بین صفر و یک باشد در این مقاله فـرض شـده اسـت کـه نـابرابری جنسـیتی در هردو مورد زن و مرد نامطلوب است و اعداد هر میزان از یک به طرف بالا یـا پـایین تمایـل داشته باشند نابرابری جنسیتی بیشتر را نشان میدهند (به تصویر صفحه رجوع شود) بـرای ایـن مقالـه ، از داده هـای پانـل بـرای ٢٢ کشـور بـا درآمـد متوسـط بـه بـالا بـین سال های ٢٠٠٠ و ٢٠١٧ اسـتفاده شـده اسـت .
مقایسه نابربری درآمدی در ایران با کشورهای با درآمد متوسط به بالا مأخذ: محاسبات تحقیق متوسط شاخص ترکیبی نابرابری بین سال های ٢٠٠٠ تا ٢٠١٧ حدود ٠/٧٧٣ بـوده اسـت که نسبت به متوسط کشورها که حدود ٠/٤٢ بوده و در سطح بالاتری قرار گرفتـه اسـت امـا به طور کلی در مورد توزیع درآمـد خانوارهـا مـیتـوان گفـت کـه در ایـران توزیـع درآمـد مناسب تر شده با این وجود میزان کاهش مناسب و با ثبات نبوده است .
(
, 
, 
)
