چکیده:
استناد مورخان و نویسندگان به یات قرآنی و احادیث نبوی یا علوی سبک ادبی و شیوه
ی رایج و اجتناب ناپذیر برای شرح و توضیح بسیاری از حوادث تاریخی درباره ی اقوام و
امم پیشین» یا عرب جاهلی و صدر اسلام بوده است حمداله مستوفی نیز در تاریخ گزیده
همین شیوه را پیش گرفته و آن را به زیور یات قرآن و احادیث آراسته و استحکام بخشیده
و مطالبش را مستند ساخته است. در این مقاله روایات مورد اشاره و استناد حمداله در تاریخ
گزیده استخراج شده و مآخذ یا ماخذ هر یک از این احادیث با مراجعه به مهمترین تفاسیر
و مجامع حدیثی ذکر شده است.
خلاصه ماشینی:
فصلنامه ي تخصصي زبان و ادبيات فارسي 72 بعد از قتل رشيدالدين فضل الله (٧١٨) در شمار ملازمان خواجه غياث الدين محمد درآمده و پس از قتل خواجه غياث الدين (٧٣٦) از زندگي وي اطلاع کافي در دست نيست (صفا، تاريخ ادبيات ، جلد ٣، ص ١٢٧٧) بيشتر مورخان و تذکره نويسان در گذشت او را ٧٥٠ قمري دانسته اند (نوايي ، مقدمه تاريخ گزيده ، ص ي) نخستين اثر معتبر حمدالله مستوفي تاريخ گزيده است که در سال ٧٣٠ به نام خواجه غياث الدين محمد به پايان رساند (دبير سياقي ، مقدمه نزهه القلوب ، ٢٠، فروزانفر، تاريخ ادبيات ، ص ٤٣٦).
٦- خمرت طينۀ آدم بيدي اربعين صباحا (مناوي /٢٩٧) راجع به آفرينش انسان از خاک و پيوستن روح به آن بعد از چهل روز مي باشد، مولف مي گويد: دوست چهل بامداد در گــل ما داشــت دست ما چو گل از دست دوست دست بدست آمديم فصلنامه ي تخصصي زبان و ادبيات فارسي 78 ٧- ص ١٢٣- مزق الله ملکه کما مزق کتابي (مجلسي ٣٨١/٢٠؛ ابن شهر آشوب (79/1 هنگامي که خسرو پرويز نامه پيغمبر (ص ) را پاره کرد و خبر به رسول رسيد اين سخن بر زبان مبارکش جاري شد ٨- ص ١٢٨- کنت کنزا مخفيا فا حببت ان اعرف فخلقت الخلق لاعرف (مجلسي ١٩٨/٨٤) حديث قدسي است در مورد تقدم حضرت احديت بر افرينش انسان .
(
, 
, 
)
