خلاصه ماشینی:
"دکتر بیژن زارع استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه تربیت معلم نقش سیر و سفرهای تفریحی و علمی در توسعهء عامگرایی دانشآموزان در ادبیات و فرهنگ عامهء ایرانی،اشعار و ضربالمثلهای زیادی وجود دارد که هر کدام به گونهای،بر نقش غیرقابل انکار سفر در پختگی انسانها صحه میگذارند؛از جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد: بسیار سفر باید تا پخته شود خامی.
انتظار میرود،چنانچه امکانات سیاحتی به عنوان جزئی از برنامههای پرورشی نظام آموزش رسمی برای مقاطع مختلف تحصیلی فراهم شود،بهطوری که دانشآموزان بتوانند به صورت دستهجمعی به اقصی نقاط جامعه سفر کنند واز نزدیک با آداب و رسوم،هنر و سبک زندگی،خرده فرهنگها و اقوام مختلف جامعه آشنا شوند،از خودمحوری،قوممداری و خاصگرایی آنهاکاسته شود و در عوض بیاموزند و به این باور برسند که دیگران را در هر نقطهای از جامعه که باشند،به اصطلاح به یک چشم نگاه کنند.
مطلب را میتوان این طور هم بیان کرد:جامعه همواره با گروهی از «مشمولان»خام و نادان سروکار دارد که باید آنها را به افراد تولیدکننده و مسؤول مبدل کند تا بتوانند،همیارانه با دیگران کار کنند و به سهم خود در تأمین رفاه و آسایش گروه مشارکت جویند.
همانگونه که در بالا بحث شد،رشد شخصیت پیشرفته برای اکثریت افراد جامعه لازم و ملزوم فرایند توسعهء اجتماعی است و یکی از ویژگیهای چنین شخصیتی، «سوگیری ارزشی عامگرایانه»است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) یکی از فعالیتهای جمعی اساسی که میتواند نقش انکارناپذیری در تقویت بعد جمعی و یا به عبارت دیگر،سوگیری ارزشی افراد،یعنی گذار از خاصگرایی به عامگرایی داشته باشد،برگزاری اردوهای تفریحی-علمی و مشارکت دانشآموزان در این قبیل اردوهاست؛مشروط بر آنکه این اردوها براساس برنامهای ازپیشتعیینشده و به تناوب در نقاط مختلف کشور که هم از نظر قومی و هم از نظر جغرافیایی متفاوت هستند،برگزار شوند."