چکیده:
امروزه زیستپذیری در بیشتر کشورهای توسعهیافته به عنوان یک اصل راهنما در چارچوب گفتمان پایداری در سیاستگذاریها و برنامهریزی های شهری گسترش پیدا کرده است. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی – تحلیلی و ازلحاظ هدف کاربردی میباشد. برای گردآوری اطلاعات از روش اسنادی- کتابخانهای و میدانی استفادهشده است. جامعه آماری ساکنان منطقه 12 شهر تهران میباشند که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 384 نمونه محاسبهشده و بر اساس تعداد جمعیت هر ناحیه سهمیه متناسب تخصیص دادهشده است. نتایج نشان داد که واریانس تجمعی تبیین شده توسط عوامل اقتصادی، اجتماعی، زیستمحیطی و کالبدی 94.472 میباشد که نشان میدهد عوامل مربوطه 94.472 درصد زیست پذیری را بیان میکنند. همچنین شاخص زیست پذیری منطقه 12 شهر تهران با میانگین 2.87 و آماره t 4.75 در حد متوسط قرار داشته و با توجه به مطلوبیت عددی آزمون (3) میتوان گفت آماره t تمامی ابعاد زیست پذیری منطقه 12 شهر تهران قابلقبول میباشد. از طرف دیگر میتوان گفت که ابعاد زیست پذیری در منطقه 12 شهر تهران متفاوت است و بین نواحی منطقه 12 ازنظر شاخصهای زیست پذیری تفاوت معناداری دیده میشود. درنهایت نتایج حاصل از تحلیل رگرسیونی نشان داد که 79.2 درصد از تغییرات زیست پذیری وابسته به 4 متغیر ذکرشده در این تحقیق بود و با توجه به معنیدار بودن مقدار آزمون F (19.846) در سطح 99 درصد میتوان گفت که در مدل رگرسیونی تحقیق، مجموعه متغیرهای اقتصادی، اجتماعی و کالبدی قادرند تغییرات زیست پذیری را بهخوبی تعیین کنند.
Viability as an approach to achieve sustainable urban development and a host of features that make the city an attractive place to live. Today viability in most developed countries as a guiding principle in the framework of sustainability in urban policy and planning has spread. The research method is descriptive - analytical and practical purpose is in view. The data collection method is used for documentary library and field. The results showed that the cumulative variance explained by economic factors, social, environmental and physical 94.472 94.472 percent, which shows the relevant factors suggest viable. On the other hand, we can say that the biological consequences of District 12 of Tehran is different between the regions of the 12 indicators in terms of viability is no significant difference. Finally, the results of the analysis showed that 79.2 percent of the viability depends on four variables stated in the study and given the significance of the test F (19.846) at the level of 99 percent can be said that in the regression model study variables economic, social and physical well capable of determining their viability.