چکیده:
امنیت را می توان مهم ترین عامل در تشکیل اجتماعات انسانی به شمار آورد. چرا که انسان ها برای برآوردن نیازهای طبیعی خویش به امنیت مادی و روانی، گرد هم جمع شده و زندگی مدنی را تشکیل داده اند. امنیت وضعیتی مبتنی بر وجود نوعی رابطه معقول و متناسب بین خواسته های بازیگران به داشته های ایشان درون یک واحد سیاسی است که در نهایت موجب رضایتمندی بازیگران می شود. با گسترش جوامع بشری، افق های جدیدی در حوزه امنیت گشوده شده و ابعاد نوینی بر این مقوله افزوده شده که یکی از این ابعاد جدید «امنیت سیاسی» می باشد. تاجایی که برخی از صاحب نظران این بعد از امنیت را نسبت به سایر ابعاد امینت دارای اهمیت و برجستگی بالاتری می دانند. در واقع امنیت نظام سیاسی همواره یکی از مهم ترین پیش نیازهای سایرابعاد امنیت (امنیت فردی، عمومی، اقتصادی، اجتماعی و....) است، از این رو، مفصل ترین و قدیمی ترین مباحث امنیت پژوهی محسوب می شود. بنابراین مقوله امنیت و به ویژه امنیت سیاسی ، در همه جوامع امروزی به عنوان یکی از مولفه های اصلی حقوق بنیادین افراد مورد توجه قرار می گیرد و ماهیتی حقوق بشری به خود گرفته است . این پژوهش در صدد بازشناسی مقوله امنیت سیاسی شهروندان در فقه و حقوق ایران و همچنین اسناد بین المللی است . از این رهگذر ، در فقه امامیه حق به کارگیری و ابراز عقاید سیاسی به عنوان مهمترین گزاره در امنیت سیاسی افراد و جامع دیگر حقوق وآزادی های سیاسی درنظر گرفته می شود .
Security can be the most important factor in the formation of human communities. Because human beings have come together to meet their natural needs for material and mental security and have formed civil life. Situational security is based on the existence of a reasonable and proportionate relationship between the actors' wishes to have within a political unit that ultimately gives the actors satisfaction. With the development of human societies, new horizons have been opened in the field of security and new dimensions have been added, one of which is the new dimension of "political security". Whereas some experts consider this dimension of security to be more prominent than other aspects of security. In fact, the security of the political system has always been one of the most important prerequisites for other aspects of security (personal, public, economic, social, etc.), thus being one of the most elaborate and oldest security research topics. Therefore, the issue of security, and in particular political security, is considered as one of the key components of fundamental human rights in all modern societies and has taken on the essence of human rights. This research seeks to recognize the issue of citizens' political security in Iranian jurisprudence and law as well as international documents. In this regard, in the Imamiyyah jurisprudence, the right to exercise and express political opinions is considered to be the most important statement in the political security of individuals and in other comprehensive rights and political freedoms.
خلاصه ماشینی:
در این زمینه می توان گفت اولا«شرایط امن آن است که ارزش های حیاتی برای فرد، جامعه و کشور به عنوان مرجع امنیت از تهید مصون باشد و ثانیا امنیت در اندیشه اسلامی وضعیتی است که در پرتو آن زمینه عبات خداوند متعال و در نتیجه قرب به باری تعالی را فراهم میکند و بر همین اساس امنیت فردی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، ملی و جهانی در این راستا باید جهت گیری شود.
٩-٤ امنیت سیاسی از دیدگاه مقام معظم رهبری مقام معظم رهبری نیز اصول سیاست خارجی راحول محور سه اصل بنیادین عزت ، حکمت و مصلحت بیان کرده اند که به کار بستن این اصول در عرصه ی روابط بین الملل نشانه ی شوکت ، اقتدار و امنیت نظام مقدس جمهوری اسلامی است «متأسفانه برخی از کشورها، تز معروف استقلال کمتر، امنیت بیشتر» را دنبال میکنند و برای آسودگی خیال و جلوگیری از تجاوز دشمن ، کشور خود را در اختیار یک قدرت بزرگ قرار داده اند، این امر به قول معروف 160 فصلنامه علمی ، پژوهشی فقه و مبانی حقوق اسلامی سال سیزدهم / شماره ١ / بهار١٣٩٩ «خودکشی از ترس مرگ » است .
بر این اساس ، گاهی منظور از امنیت سیاسی، امنیت نظام سیاسی است (سطح کلان ) و گاهی منظور از امنیت سیاسی امنیت /آزادی 164 فصلنامه علمی ، پژوهشی فقه و مبانی حقوق اسلامی سال سیزدهم / شماره ١ / بهار١٣٩٩ های سیاسی افراد است (سطح خرد ).
(
, 
, 
)
