چکیده:
مشکل ناباروری و مشکلات اخذ سرپرستی فرزند بیسرپرست، چنین ایدهای را فراهم نموده که به کمک روش رحم اجارهای برای زوجینی که توان تولیدمثل داشته و توان نگهداری فرزند را ندارند؛ اهدای سلول جنسی نر (اسپرم) و ماده (گامت) برای تولیدمثل، اجرایی شود. در این تحقیق، رابطه محرمیت طفل متولدشده از روشهای نوین بارداری بررسی گردیده است. والدین ژنتیکی درهرصورت، رابطه محرمیت خود را طفل را حفظ کرده و در آن خللی ایجاد نمیشود. زن پرورشدهنده فرزند در رحم خود، اگر دارای رابطه ژنتیکی با طفل نمیباشد، لیکن از حیث رضاعی بودن، میتوان بدان محرمیت را نسبت داد. در صورت داشتن رابطه ژنتیکی یکی از والدین با طفل، بهواسطه محرمیت سببی، همسر آن فرد نیز محرم محسوب میگردد. با توجه به عدم شناسایی والدین در آینده، نیاز است که ماوقع این حوادث ثبتشده تا پدیده ازدواج با محارم که گناهی کبیره میباشد، اتفاق نیفتد. با توجه به عدم شناسایی والدین در آینده، نیاز است که ماوقع این حوادث ثبتشده تا پدیده ازدواج با محارم که گناهی کبیره میباشد، اتفاق نیفتد.
The problem of infertility and the problems of caring for a homeless child have led to the idea that with the help of a surrogate uterus, it is possible for couples who are able to reproduce and are unable to care for their children; Donation of male (sperm) and female gametes to reproduce. In this study, the relationship between the privacy of the newborn and the new methods of pregnancy was examined. Genetic parents, in any case, maintain the child's privacy and do not interfere. A woman raising a child in her womb, if she does not have a genetic relationship with the child, can be attributed to privacy in terms of being breastfeeding. If one of the parents has a genetic relationship with the child, the spouse is also considered a mahram due to the causality of the cause. Given the lack of parental recognition in the future, it is important that these recorded events do not occur so that the phenomenon of incestuous marriage, which is a major sin, does not occur.
خلاصه ماشینی:
ابعاد فقهی موردمطالعه در رابطه با رحم اجاره ای عمدتاً متمرکز بر اختلاف نظر فقهای شیعه و اهل سنت درباره جایز بودن یا عدم جواز استفاده از رحم جایگزین ، نسب مادری کودک و داشتن همسر برای مادر حامل و آثار قرابت و نسب حاصل از این قرارداد میباشد (رهبر، ١٣٨٨).
با در نظر گرفتن حقوق و تعهدات طرفین و عناصر سازنده این قرارداد، میتوان قرارداد رحم جایگزین را چنین تعریف کرد: قراردادی که طبق آن زن توافق میکند تا با استفاده از روش های کمکی تولیدمثل و با استفاده از اسپرم و تخمک والدین حکمی که در رحم زن شرعی و قانونی زوج و یا محیط آزمایشگاه بارورشده و به جنین تبدیل شده ، باردار گردد و پس از سپری شدن مدت حمل و وضع آن ، کودک متولدشده را به زوج طرف توافق تحویل دهد؛ در مقابل ، والدین حکمی نیز متعهد میشوند که بسته به نوع قرارداد، نسبت به پرداخت هزینه ها و حق الزحمه مادر جانشین (در قرارداد معوض ) و ایفای تعهدات مربوط در قرارداد غیر معوض ، اقدام نمایند (همان ) و خاطرنشان باید کرد با توجه به ماده ١٨٥ قانون مدنی قرارداد رحم جایگزین در گروه عقود لازم قرار خواهد گرفت (باباخانی ویژنانی و همکاران ، .
اول - دسترسی به سلول های جنسی و تزریق آن دوم - باروری پزشکی سوم - بارداری برای دیگری ابعاد فقهی موردمطالعه در رابطه بارحم اجاره ای عمدتاً متمرکز بر اختلاف نظر فقهای شیعه و اهل سنت درباره جایز بودن یا عدم جواز استفاده از رحم جایگزین ، نسب مادری کودک و داشتن همسر برای مادر حامل و آثار قرابت و نسب حاصل از این قرارداد میباشد (رهبر، ١٣٨٨).