چکیده:
مطابق ادعای مسئولین گردشگری استان خراسان جنوبی، سالانه بیش از 12 میلیون مسافر از این استان به سمت شمال و جنوب کشور عبور می کنند، اما بهره استان از این پتانسیل بسیار اندک و در واقع هیچ است. بسیاری این مشکل را در عدم وجود قابلیت های فرهنگی، تاریخی، زیارتی و طبیعی استان می دانند. این حالی است که علاوه بر وجود قابلیت های اساسی در این زمینه، همین شرایط تزانزیتی می تواند بهترین امکان برای بهرمندی از پیامدهای مثبت گردشگری تلقی گردد. در این بررسی سعی اصلی بر آن است تا شرایط استان خراسان جنوبی به عنوان مهمترین منزلگاهی که مسافران مرکز، جنوب و جنوب شرق کشور را به مشهد می رساند، مورد بحث و بررسی قرار گیرد. به این منظور، از روش توصیفی و تحلیل بهره برداری شده است و داده های گرددآوری شده از طریق پرسشنامه های محقق ساخته از 300 نفر نمونه انتخابی، با نرم افزار SPSS و ابزار تحلیلی SWOT مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشانگر آن است که ضعف های موجود در ارتباط با عدم بهره گیری از قابلیت گردشگران عبوری عمدتا به سیاست های اجرایی و عدم اتخاذ استراتژی های مناسب مربوط می باشد. به طوری که راهبردهای تعیین شده در این بررسی عمدتا در بخش تهاجمی می باشد حال آن که مسئولین راهبردهای دیگری را مد نظر قرار داده اند.
According to tourism department officials of South Khorasan, more that 12 million travelers pass across the province toward south or north regions of the country, while the province itself enjoys very little or nothing of this great potential. For this purpose, descriptive and analytical research method is employed and with sample size of about 300 people, and the designed questionnaires were completed by them. The data that are collected by researcher’s-made questionnaire are analyzed using SPSS data analyzer softwares and SWOT analyzing tool. The results shows that in total, 15 factors are considered as strengths factors of the province, of which the highest point is given to transit capability, i.e. the existence of the west country transit route as the most important transportation path for good and passengers. The lowest point on the other hand is given to associative and people’s contribution in tourism activities of the region. These factors gain a score of 3.93 in total, where developing tourism facilities gain the highest score of 0.60 among them. Upon given information, it is clear that the difference is higher than 2.5, there it can be concluded that the province conditions to deal with sightseeing activities is highly favorable. On this basis, it can be said that the general condition is in favor of external factors, and considering environmental and social constraints of the province, the situation gives hope for more assistance of the government to this province to help it gain advantage of its capabilities.
(
, 
, 
)
