خلاصه ماشینی:
ميراث فرهنگي و امنيت ملي فرزاد پورسعيد | عضو هيئت علمي پژوهشکده مطالعات راهبردي اشاره : گزارش حاضر بر آن است که بر جايگاه و قابليت هاي ميراث فرهنگي به منزله يکي از مناسبترين ، کم هزينه ترين و فراگيرترين مؤلفه هويت ايراني در جهت حفظ و ارتقاء ضريب امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران تأکيد نمايد.
بر اين اساس ، نوشتار حاضر در پي پردازش پاسخي درخور به اين پرسش محوري است که ميراث فرهنگي واجد کدام قابليت ها و توان مندي ها براي تأمين امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران در ابعاد ملي و فراملي است و چگونه مي توان از اين ظرفيت ها بهره برداري کرد؟ مقدمه ميراث ١ فرهنگي در برداشت و تعريف کلاسيک خود، به کليه آثار باقي مانده از گذشتگان گفته مي شود که داراي ارزش فرهنگي باشد.
در ماده يک قانون اساس نامه سازمان ميراث فرهنگي کشور، مصوب سال ١٣٦٤، ميراث فرهنگي چنين تعريف شده است : «ميراث فرهنگي شامل آثار باقي مانده از گذشتگان است که نشانگر حرکت انسان در طول تاريخ است و با شناسايي آن ، زمينه شناخت هويت و خط حرکت فرهنگي ميسر مي شود و از اين طريق زمينه عبرت براي انسان فراهم مي آيد».
احياي حوزه تمدن ايراني در چارچوب فرهنگي و بر اساس گسترش همکاري با محور ميراث فرهنگي به ويژه در بعد ناملموس و در قالب سازمان هاي منطقه اي مي تواند حرکتي در اين راستا باشد که در صورت موفقيت ، مانع از قدرت گرفتن جريان ها و گرايش هاي ضد ايراني در ابعاد گوناگون سياسي و فرهنگي در اين منطقه مي شود و احتمال بهره گيري از محيط پيراموني جمهوري اسلامي ايران را براي خدشه دارکردن امنيت ملي آن ، بسيار کاهش مي دهد.