تحلیل تاب آوری روستاییان در برابر بحران اقتصادی ناشی از تحریم ها مورد: روستاهای شهرستان بینالود مقاله

حریم‌ها علیه ایران بیش از ۳۰ سال است که در فرم‌های مختلف اعمال می‌گردد و از بسیاری جهات بر اقتصاد ایران تاثیرگذاشته‌ است. یکی از راهکارهایی دستیابی به پایداری، تقویت تاب‌آوری اقتصادی در برابر تحریم‌ها است. از اینرو افزایش تاب‌آوری اقتصادی روستاییان در برابر بحران‌های اقتصادی نوظهور، مانند تحریم‌ها می‌تواند نقش موثری در بهبود وضعیت اقتصادی روستاییان و نیز بهبود تاب‌آوری اقتصاد کلان داشته باشد. لذا هدف پژوهش حاضر این است که میزان تاب‌آوری اقتصادی روستاییان ساکن در نواحی روستایی شهرستان بینالود را در برابر بحران اقتصادی ناشی از تحریم‌های اقتصادی بررسی نماید. پژوهش حاضر از نظر ماهیت، از نوع پژوهش‌های کمی- کیفی، از نظر هدف در زمره تحقیقات کاربردی و از جهت روش، در زمره تحقیقات توصیفی – تحلیلی به شمار می‌آید. اطلاعات مورد نیاز در این پژوهش با بهره‌گیری از مطالعات اسنادی و پرسشنامه محقق‌ساخته بر اساس شاخص‌های مستخرج از ادبیات تحقیق، جمع‌آوری گردیده است. پایایی کل بدست آمده برابر 929/0 است. به منظور تحلیل نتایج حاصل از پرسشنامه‌ها نیز از نرم‌افزار آماری spss استفاده گردیده است. یافته‌های حاصل از پژوهش با توجه به سطح معناداری 00/0 در آزمون t تک نمونه‌ای و منفی بودن حد بالا و پایین در این آزمون، بیانگر آن است که سطح تاب‌آوری اقتصادی روستاییان مورد مطالعه پایین است. همچنین نتایج حاصل از مدل ویکور با توجه به مقدار Q 205/0 و 853/0 بیانگر آن است که به ترتیب روستای کنگ و ویرانی، از بیشترین و کمترین میزان تاب‌آوری برخوردار می‌باشند. نتایج آزمون آنالیز واریانس و همبستگی نیز بیانگر وجود تفاوت در سطح تاب‌آوری روستاییان با کسب وکارها و مهارت‌های شغلی متنوع است. لذا می‌توان بیان نمود که به طور کلی سطح تاب‌آوری روستاییان مورد مطالعه در برابر تاثیرات منفی ناشی از تحریم‌ها، بسیار پایین است.

لذا هدف پژوهش حاضر اين است که ميزان تاب آوري اقتصادي روستاييان ساکن در نواحي روستايي شهرستان بينالود را در برابر بحران اقتصادي ناشي از تحريم هاي اقتصادي بررسي نمايد. از اين رو هدف پژوهش حاضر اين است که ميزان تاب آوري اقتصادي روستاييان ساکن در نواحي روستايي شهرستان بينالود( بخش هاي طرقبه و شانديز) در برابر بحران اقتصادي ناشي از تحريم - هاي اقتصادي بررسي شود. لذا با توجه به لزوم تداوم اقتصاد روستايي به عنوان يکي از اهرم هاي توسعه اقتصادي کشور و همچنين در راستاي توسعه سياست هاي اقتصاد مقاومتي، به ويژه در نواحي روستايي، افزايش تاب آوري( صادقلو و همکاران ،١٣٩٦: ١٩) اقتصادي روستاييان و فعاليت هاي آنان در برابر بحران هاي اقتصادي ناشي از تحريم ها، از جمله مهم ترين راهکارهاي کاهش تأثيرات منفي تحريم هاي اقتصادي بر اقتصاد روستايي و بهبود کيفيت زندگي روستاييان است . همچنين باتوجه به آن که اولويت پاسخ روستاييان به اکثر شاخص هاي مطرح شده ، بجز شاخص هاي مديريت مالي و مديريت نيروي انساني، پايين تر از حد متوسط يا ميانگين است ، مي توان بيان نمود که روستاييان مورد مطالعه از سطح تاب آوري پايين برخوردار بوده و در برابر تحريم هاي اقتصادي آسيب پذير ميباشند. نتايج آزمون T تک نمونه اي (رجوع شود به تصویر صفحه) همچنين به منظور بررسي و مقايسه سطح تاب آوري ساکنان روستاهاي مورد مطالعه از مدل ويکور استفاده شده است . لذا با توجه به نتايج حاصل از پژوهش هاي پيشين و يافته هاي بدست آمده ، به طور کلي ميتوان بيان نمود که سطح تاب آوري اقتصادي روستاييان مورد مطالعه در برابر بحران هاي اقتصادي، از جمله تحريم ها بسيار پايين است .