خلاصه ماشینی:
رساله های به جا مانده از او از زمان تحقیقات دانشگاهی اش گزیده هایی است از غزلیات دیوان شمس تبریز جلال الدین محمد مولوی که انتشار ترجمۀ انگلیسی آن با حواشی سودمند در ١٨٩٨ مقام شایستۀ خود را در تتبعات دانشگاهی به دست آورد.
ترجمۀ تذکرٔە الاولیای عطار نیشابوری با حواشی و تعلیقات در دو جلد، در سال های ١٩٠٥ تا ١٩٠٧ و ترجمه و شرح کشف المحجوب هجویری در ١٩١١ به فارسی از این جمله بود.
(١) اما مهم ترین کار علمی نیکلسون در این زمان اتمام ترجمه و حواشی عالمانه از ٢٦٠٠٠ بیت مثنوی جلال الدین محمد مولوی در شش دفتر است که آن را بزرگترین دستاورد ادبی در مطالعات عرفان اسلامی باید شناخت .
(٢) نیکلسون هجده سال از عمر خود را، از سال ١٩٢٥ تا ١٩٤٠، بر سر این کار گذاشت و با رنج و زحمت بسیار توانست تصحیح علمی انتقادی دقیق و روشمندی بر اساس نسخه های متعدد از ١) محمدرضا شفیعی کدکنی از این رساله ترجمه ای استادانه به فارسی به دست داده است .