راهکارهای طراحی مرکز تحقیقاتی زیست‌محیطی مبتنی بر الگوی تحقیقات اکولوژیکی مقاله

با آغاز دوره مدرن فعالیت‌های انسانی با بهره‌گیری بی ضابطه از طبیعت شرایط بی سابقه ای را بر آن تحمیل ساخت که آلودگی‌های محیطی، نابسامانی زیستگاه های جانوری و گیاهی، بر هم خوردن اکوسیستم های طبیعی انقراض گونه های کمی آب و درخطر قرار گرفتن نسل های دیگر جانداران و... اثرات تخریب‌های محیطی در این دوره است. انسان با مشاهده این آثار و اطلاع از خسارت‌های ناشی از بی‌توجهی به طبیعت، اندک‌اندک از روش‌های گذشته خویش پشیمان شده و سعی در جبران آن نموده است؛ چراکه وابستگی همه‌جانبه انسان به طبیعت وظیفه را بر عهده او گذاشته است. توجه به طبیعت و محیط‌زیست در مقیاس‌های مختلف به‌صورت پروژه‌های ملی، منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای در جهان به مورداجرا گذاشته‌شده است. بی‌شک، تحقیقات و آموزش از زیرساخت‌های رشد و شکوفایی هر جامعه‌ای هستند و توجه به آن‌ها بسیار حائز اهمیت است. هدف از انجام این تحقیق، طراحی مرکزی تحقیقاتی، با استفاده از استانداردهای جدید و مطابق با نیازهای مراجعین این‌گونه مراکز بوده است. در کشور ما، باوجود توجه بسیار به امر آموزش و پژوهش، نیاز به طراحی و اجرای چنین مراکزی ضروری به نظر می‌رسد چراکه اغلب ساختمان‌های تحقیقاتی کشور، مربوط به دهه‌های پیش و با استانداردهای گذشته طراحی‌شده‌اند و به‌خوبی پاسخگوی تمامی نیازهای کاربران نمی‌باشند. این پژوهش در پی پاسخ به پرسش: اساسا طراحی اکولوژیک چیست و ضرورت آن در رابطه‌ی میان انسان، طبیعت و جامعه چگونه نمود می یابد؟ به‌منظور پاسخ به چنین پرسشی ابتدا با استناد بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی به دنبال تبیین ماهیت واژگان کلیدی چون محیط‌زیست، اکولوژی و در راستای آن طراحی اکولوژیک برمی‌آید، در ادامه به‌منظور تسلط بر موضوع و موضع پژوهش اهداف آن به رشته ی تحریر درمی‌آید، نتایج حاکی از آن است که 6 راهکار برای طراحی معماری با رویکرد اکولوژیک مثمر ثمر است، که این 6 راهکار شامل 1) بهره‌گیری از منابع قابل احیاء، 2) بازیافت/حذف زباله و آلودگی، 3) انرژی نهاده شده، 4) عمر طولانی/تطبیق مناسب، 5) هزینه تمام طول عمر، 6) سلامتی و شادابی می‌باشد. این پژوهش از نوع بنیادی است چراکه در پی ارتقاء سطح دانش و آگاهی است.