اثربخشی‌‌ آموزش برنامۀ آمادگی برای والد شدن بر بهبود دلبستگی و حمایت اجتماعی ادراک‌شدۀ زنان نخست‌زا مقاله

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش برنامه آمادگی برای والد شدن بر بهبود حمایت اجتماعی ادراک‌شده و دلبستگی زنان نخست‌زا در شهرستان نیشابور انجام شده است. روش به‌کاررفته در این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل اجرا شده است. جامعۀ مورد مطالعه شامل زنان باردار نخست‌زای مراجعه‌کننده به مراکز بهداشت شهرستان نیشابور در سال 1393‌ است. نمونه پژوهش شامل 70 زن باردار نخست‌زای مراجعه‌کننده به 6 مرکز بهداشت نیشابور است؛ از بین آن‌ها 16 نفر که واجد شرایط بودند به روش تصادفی در دو گروه آزمایش (8 نفر) و کنترل (8 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی‌ها به پرسشنامه‌های حمایت اجتماعی (Zimet & et al, 1988) و سبک دلبستگی (Collins & Read, 1990) پاسخ داده‌اند. برنامه آمادگی برای والد شدن در 8 جلسه (90 دقیقه) آموزش داده شد. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد که آموزش گروهی برنامه آمادگی برای والد شدن بر بهبود سبک دلبستگی و حمایت اجتماعی زنان باردار نخست‌زا اثربخشی معناداری ندارد. آموزش برنامه آمادگی برای والد شدن به دلیل آموزشی بودن و تعداد کم جلسات نمی‌تواند باعث بهبود حمایت اجتماعی ادراک‌شده و تغییر سبک دلبستگی اجتنابی و اضطرابی گردد.

The present study has done to investigate the effictivness of training towards parenting program on improvement of perceived social support and attachment in primipara women at neishabour city. Method of study was semi-experimental that has been conducted with pre-test, post-test and control group. Population of study concludes all of referring primipara women to healthy centers in 2015 at Neishabour. Sample of study concludes 70 referring primipara women to 6 health centers of Neishabour, among them 16 cases were suitable that arranged in 2 groups of experimental & control (8 for each one) randomly. Examinees responsed to the quessionaries of Social Support (Zimet & et al, 1988) and Attachment Style (Collins & Read, 1990). The Towards Parenting Program was thought in 8 Sessions (1hour 30 minutes). For measurement of social support has used Multidimensional Scale of Percieved Social Support (MSPSS) included 12 questions and for measurement of attachment style has used Collins & Read Attachment Style quessionary included 18 questions. The results indicate that group education of Towards Parenting Program doesn’t have significant effectiveness on improvement of attachment style and social support in primipara women. Because of being educational and few numbers of sessions, Towards Parenting Program cannot lead to improvement of perceived social support and change of avoidant and anxious attachment style.

چکیده این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش برنامه آمادگی برای والد شدن بر بهبود حمایت اجتماعی ادراک‌شده و دلبستگی زنان نخست‌زا در شهرستان نیشابور انجام شده است. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد که آموزش گروهی برنامه آمادگی برای والد شدن بر بهبود سبک دلبستگی و حمایت اجتماعی زنان باردار نخست‌زا اثربخشی معناداری ندارد. واژه‌های کلیدی: برنامه آمادگی برای والد شدن، زنان نخست‌زا، سبک دلبستگی و حمایت اجتماعی ادراک‌شده The Effectiveness of Training Towards Parenting Program on Improvement of Attachment and Perceived Social Support in Primipara Women Sajedeh Sokhanvar, M. حمایت اجتماعی می‌تواند تأثیری مثبت بر انواع گوناگون مسائل بهداشتی ازجمله بارداری به‌وسیلۀ حمایت از درک و واکنش زن نسبت به حوادث استرس‌زا، انزوای اجتماعی و افسردگی داشته باشد (Glazier, Elgar, Goel & Holzapfel, 2004; Milgrom, Hirshler, Reece, Holt & et al, 2019; Bodaghi, Alipour, Bodaghi, Nori, Peiman & et al, 2017 ). تحقیقات نشان داده است که سطح حمایت اجتماعی بیشتر از متوسط، مستقل از استرس مادر نتایج مثبتی بر عواقب بارداری دارد (Harley & Eskenazi, 2006; Collins & Read, 1990; Elsenbrugh, Benson, Ruke, Rose, Dudenhausen & et al, 2007 ). شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه زنانی که پاسخ‌دهی حساسی را از طرف مادر خودشان در طی دوران کودکی تجربه کرده‌اند، به نقش مادری خود حتی در دوران بارداری حساس می‌باشند که این حساسیت متعاقباً به بعد از تولد نیز کشیده خواهد شد (Spence, Jacobs & Bifulco, 2018; Cooke, Racine, Plamondon, Tough & Madigan, 2019; Jafarnejad, Moghadam Hosseini, Soltanifar & Ebrahimzade, 2008).