چکیده:
یادگیری الکترونیکی در سراسر جهان رشد داشته است، اما شکستها نیز وجود دارند. پژوهشهای گذشته نشان داده است که رضایت کاربران، اولین عامل مهم در ارزیابی موفقیت پیادهسازی یک سامانه یادگیری الکترونیکی بوده و عوامل متنوعی نیز بر رضایت کاربران مؤثر بوده است. در این پژوهش، هشت متغیر مستقل بهنامهای خودتوانی اینترنتی یادگیرنده، پاسخگویی بهموقع مدرس، انعطافپذیری و کیفیت دوره یادگیری الکترونیکی، کیفیت فنّاوری، سودمندی سامانه، سهولت استفاده از سامانه، و تنوع در ارزیابی، در قالب نه فرضیه مورد بحث واقع شدند. از تحلیل همبستگی اسپیرمن برای بررسی هشت فرضیه اول و از مدل رگرسیون خطی چندگانه گامبهگام برای هدایت آزمون فرضیه نهم استفاده گردید. نتایج نشان دادند که چهار متغیر مستقل انعطافپذیری، کیفیت دوره یادگیری الکترونیکی، کیفیت فنّاوری، و تنوع در ارزیابی، از عوامل کلیدی مؤثر بر رضایت یادگیرنده الکترونیکی هستند که برای پیادهسازی موفق دورههای یادگیری الکترونیکی نباید مورد غفلت واقع شوند.
Worldwide, the e-learning has a growth, but failures exist. Previous researches showed that user’s satisfaction is one of the most important factors in assessing the success of e-learning system implementation and a variety of factors affecting users' satisfaction. In this research, eight independent variables namely learner Internet self-efficacy, instructor response timeliness, e-learning course flexibility, e-learning course quality, technology quality, system usefulness, system ease of use, and diversity in assessment with nine hypotheses were discussed. The Spearman's correlation analysis was used to test initial eight hypotheses and a stepwise multiple linear regression model was conducted to test the ninth hypothesis. The results revealed that e-learning course flexibility, e-learning course quality, technology quality, and diversity in assessment were the critical factors affecting e-learner satisfaction that could not be neglected when implementing successful e-learning courses.
خلاصه ماشینی:
در اين پژوهش ، هشت متغير مستقل به نام هاي خودتواني اينترنتي يادگيرنده ، پاسخگويي به موقع مدرس ، انعطاف پذيري و کيفيت دوره يادگيري الکترونيکي، کيفيت فّناوري، سودمندي سامانه ، سهولت استفاده از سامانه ، و تنوع در ارزيابي، در قالب نه فرضيه مورد بحث واقع شدند.
دانشـجوياني کـه رضـايت کمتـري از سامانه هاي يادگيري الکترونيکي دارنـد، احتمـال تـرک تحصـيل آنـان در بـين راه بيشـتر اسـت و رضايت دانشجويان از يک سامانه يـادگيري الکترونيکـي ، عـاملي مهـم در تعيـين تمايـل آنـان بـه ادامه به کارگيري سامانه است (٢٠٠٦ Levy).
سيدنقوي (١٣٨٦) در مقاله اي با عنوان "بررسي نگـرش اسـتادان و دانشـجويان بـه يـادگيري الکترونيکي: پيمايشي در دانشگاه هـاي داراي آمـوزش الکترونيکـي در ايـران "بيـان مـي دارد کـه براساس نگرش دانشجويان عواملي نظير استقلال ، راهنمـايي ١اسـتادان ، و آمـوزش چندرسـانه اي و براساس نگرش استادان عواملي نظير احسـاس مفيـدبودن و خودکاميـابي ، مهمتـرين عامـل تمايـل آنها به استفاده ازسامانه يادگيري الکترونيکي است .
عوامل مؤثر بر رضايت يادگيرنده الکترونيکي در اين پژوهش بـا بررسـي عوامـل مـؤثر بـر رضـايت يادگيرنـده الکترونيکـي درپـژوهش هـاي پيشـين و بـا مشورت با خبرگان و کارشناساني (اساتيد متخصص و کارشناسان فعال در يـادگيري الکترونيکـي در دانشگاه هاي تهران ، تربيت مدرس ، اميرکبيـر، وپيـام نـور)کـه تجـارب عمـده اي دريـادگيري الکترونيکي داشتند، براي اين پژوهش مطابق شکل ١، هشت عامل به نام هـاي خودتـواني اينترنتـي يادگيرنده ، پاسخگويي به موقـع مـدرس ، انعطـاف پـذيري و کيفيـت دوره يـادگيري الکترونيکـي ، کيفيت فّاوري ، سودمندي سامانه ، سهولت استفاده ازسامانه وتنوع در ارزيابي ، مورد بحـث واقـع ميشوند.