چکیده:
هدف پژوهش حاضر اثربخشی موسیقی درمانی بر هوش عملی و خلاقیت کودکان 5-7 سال شهر تهران در سال 1399 است. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش همه کودکان 5 تا 7 سال منطقه 5 شهر تهران بود 30 نفر از کودکان 5 تا 7 سال، با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب، و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 45 دقیقه ای تحت موسیقی درمانی قرار گرفتند و گروه کنترل در طول این مدت در انتظار درمان ماندند. جهت سنجش هوش عملی در کودکان از آزمون وکسلر کودکان (WPPSI-R) و پرسشنامه خلاقیت تورنس (1990) استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS20 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. داده های بدست آمده با روش تحلیل کوواریانس نشان دهنده تفاوت معنادار بین میانگین نمرات هوش عملی و خلاقیت در دو گروه آزمایش و کنترل بوده است و موسیقی درمانی بر افزایش هوش عملی (05/.=α) و خلاقیت (01/. =α) کودکان 5 تا 7 تاثیر معنادار دارد. با توجه به اثربخشی موسیقی درمانی در هوش و خلاقیت لازم است برنامه های گسترده ای با هدف ارتقای توانایی خلاقیت و هوش کودکان طراحی گردد که محتوای آن مبتنی بر آموزش موسیقی باشد.
The aim of this study is the effectiveness of music therapy on practical intelligence and creativity of children aged 5-7 years in Tehran in 1399. The present study is a quasi-experimental study with a pretest-posttest design with a control group. The statistical population of the study was all children aged 5 to 7 years in District 5 of Tehran. 30 children aged 5 to 7 years were selected by simple random sampling and randomly assigned to the experimental group (15 people) and the control group (15 people). The experimental group underwent 10 sessions of 45 minutes of music therapy and the control group waited for treatment during this period. The childrenchr('39')s Wechsler test (WPPSI-R) and Torrance Creativity Questionnaire (1990) were used to measure practical intelligence in children. The analysis of information obtained from the implementation of questionnaires through SPSS20 software was performed in two descriptive and inferential sections (analysis of covariance). The data obtained by analysis of covariance showed a significant difference between the mean scores of practical intelligence and creativity in the experimental and control groups and music therapy increased practical intelligence (α = 0.05) and creativity (α = .01) children 5 to 7 have a significant impact. Due to the effectiveness of music therapy in intelligence and creativity, it is necessary to design extensive programs aimed at promoting the ability of creativity and intelligence of children, the content of which is based on music education.
خلاصه ماشینی:
داده هاي بدست آمده با روش تحليل کوواريانس نشان دهنده تفاوت معنادار بين ميانگين نمرات هوش عملي و خلاقيت در دو گروه آزمايش و کنترل بوده است و موسيقي درماني بر افزايش هوش عملي (٠٥/.
کودک فقط چيزهايي را خوب فرا مي گيرد که از راه مشاهده ، تعمق ، تجربه و فعاليت 1 - Aichouni, 2 - Torrance 3 - Nazir 4 - Fidan & Oztürk 5 - Wallach & Kogan 6 - Kasirer, Adi-Japha & Mashal 60 شخصي آموخته باشد.
به احتمال ، آموزش و استفاده از خلاقيت افراد در کودکي مي تواند به آنان کمک کند تا در بزرگسالي راه هاي بيشتري براي رو به رو شدن با مشکلات داشته باشند بدين ترتيب مي 1 - Piaget 2 - Pang, Lu, Long, Wang & Lin 3 - Facchini & Ruini 4 - Pater, Spreen & van Yperen 5 - Uggla & Bonde 6 - LaGasse 61 توان افراد را به سوي احساس توانمندي، کارآيي، توانايي حل مساله و برخورداري از سلامت روان سوق داد.
بنابراين اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي موسيقي درماني بر هوش عملي و خلاقيت در کودکان ٥ تا ٧ سال شهر تهران انجام شد.
جدول ١: نتايج تحليل کوواريانس تفاوت ميانگين هاي تعديل شده نمرات موسيقي درماني بر هوش عملي کودکان در گروه آزمايش و کنترل منابع تغييرات مجموع درجات آزادي ميانگين نسبت F سطح معني حجم اثر مجذورات مجذورات داري پيش آزمون ٢٧٤٤.