چکیده:
بهره‌وری از جمله عامل‌هایی است که افزایش تولید را همراه با توسعه به ارمغان می‌آورد. رشد بهره‌وری کل عاملهای تولید موجب کاهش هزینه‌های تولید و افزایش توان رقابت تولیدکنندگان در بازارهای درونی و بیرونی می‌شود. از آن‌جا که ادوار تجاری، یکی از مهم‌ترین شاخصهای کلان اقتصادی میباشد، در این نوشتار، سعی شده است تاثیر ادوارتجاری بر رشد بهره‌وری کل عاملهای تولید بخش‌های مختلف اقتصادی (کشاورزی، معدن، صنعت) با به کارگیری روش داده‌های ترکیبی و نیز بهره‌گیری از مجموعه دوره‌های زمانی و مدل مانده سولو در دوره 89-1370 بررسی و ارزیابی شود. نتایج نشان میدهد که شاخص آزادسازی تجاری، هزینه تحقیق و توسعه و نرخ ارز تأثیر مثبت و متغیرهای ادوار تجاری، نرخ تورم تأثیر منفی بر بهره‌وری کل عاملهای تولید داشته‌اند. بنابراین در راستای نتایج این بررسی، کاهش ادوار تجاری، توجه بیشتر به کاهش نرخ تورم و گسترش فعالیتهای تحقیق و توسعه در داخل کشور پیشنهاد می‌شود.
Productivity is one of the factors associated with the development ieads to increased production. Growth of total factor productivity, reduce production costs and increase the competitiveness power of producers in the market.since the business cycles is one of the most important macroeconoic indicators.in this paper, has tried to investiagate impact of business cycles on total factor productivity in different economic sectors (agriculture, mining, industry) using panel data methods and utilizes solow residual model, set of time series during the period 1979-2010. The result show that trade liberalization index, the cost of research and development and exchange rate have positive effect and business cycle variables, inflation rates have a negative effect on on Total Factor Productivity. So with the results of the present study, recommend greater attention to reducing inflation and expanding R & D activities in the country.
خلاصه ماشینی:
از آن جا که ادوار تجاری، یکی از مهم ترین شاخص های کلان اقتصادی میباشد، در این نوشتار، سعی شده است تاثیر ادوار تجاری بر رشد بهره وری کل عامل های تولید بخش های مختلف اقتصادی (کشاورزی، معدن ، صنعت ) با به کارگیری روش داده های ترکیبی و نیز بهره گیری از مجموعه دوره های زمانی و مدل مانده سولو در دوره ٨٩-١٣٧٠ بررسی و ارزیابی شود.
نتایج نشان میدهد تکانه های وارد شده از سمت متغیرهای موجود در مدل (نرخ تورم ، نرخ رشد ارز، نرخ رشد نقدینگی و درآمدهای دریافتی از صادرات نفت و گاز) بر شکاف تولید سبب افزایش شکاف تولید شده که این امر خود تأییدی بر تأثیر مستقیم و مثبت این عامل ها در ایجاد و تداوم ادوار تجاری در اقتصاد ایران است .
تهامیپور و همکاران (١٣٨٦) با استفاده از مدل مانده سولو و آماره ای مربوط به شمار شاغلان ، ارزش موجودی سرمایه و ارزش افزوده بخش های مختلف اقتصادی و کل اقتصاد کشور برای سال های ٨٢-١٣٧٠، رشد بهره وری کل عامل های تولید را اندازه گیری و تحلیل کردند.
امینی (١٣٨٤) در بررسی خود با عنوان اندازه گیری و تحلیل روند بهره وری به تفکیک بخش های اقتصادی ایران ، بهره وری نیروی کار، سرمایه و کل عامل های تولید را برای بخش های مختلف اقتصادی در دوره زمانی ٨٢-١٣٧٠ با استفاده از، روش دیویژیا محاسبه کرده است .
در این بررسی میانگین نرخ رشد سالانه بهره وری کل عامل های بخش کشاورزی و کل اقتصاد کشور در طول دوره ٨٢-١٣٧٠ به ترتیب ١/٧٨- و ٠/٠٤ درصد برآورد شده است .
(
, 
, 
)
